We hadden er ontzettend lang naar uitgekeken, maar eind juli was het eindelijk zo ver. We vertrokken op vakantie met Emma. Bestemming? De Franse alpen, meer bepaald Alpe-d’Huez. Een bekende plek voor ons. Eentje waar we helemaal tot rust kunnen komen en we (ik) geen nood voelen om zoveel mogelijk te zien in de tijd dat we er verblijven.
Ondertussen zijn we grote fan van het huren van een appartement omdat je op die manier toch wat meer vrijheid en ruimte hebt. In de alpen kozen we voor CGH residentie Le Cristal de l’Alpe. Deze residentie had op papier de beste elementen voor een verblijf met kinderen. Dat bleek gelukkig ook in realiteit zo. We moesten echt heel weinig voor Emma mee sleuren. Voor wie een heel krappe koffer heeft: je kan er zelfs gebruik maken van een buggy.
Na wat overwegen en goede raad van de ouders beslisten we om ook de heenreis over twee dagen te spreiden. Dit leidde ertoe dat we vooral reden tijdens Emma haar dutjes en zowel de heen -als terugreis op het gemak verliep.
Ik nam toch wat minder foto’s dan anders. Enfin, dat dacht ik toch. Tot ik alles geïmporteerd had in Lightroom en de selectie voor deze blogpost begon te maken. Ik heb zoveel mogelijk geknipt, maar deze fijne moment kon ik jullie toch niet onthouden. Ze vatten onze vakantie trouwens perfect samen!
Emma vond het eigenlijk best leuk in de wagen. Nu ja, onze rit was perfect rond haar dutjes gesitueerd. Ze vond dus vooral de stops leuk: eten en even vooraan in de wagen mogen zitten. Perfect om even aan het stuur te draaien of gekke bekken te trekken naar mama met het fototoestel!
Een leuke tip voor jullie: ik boek al een aantal jaar mijn hotelovernachtingen via hotels.com. Je verzamelt er punten mee. Na tien overnachtingen heb je een tegoedbon verzameld die je bij een groot aantal hotels kan inwisselen voor een overnachting. Op die manier konden wij even van het kasteelleven proeven en boekte ik een overnachting in Château de Chailly. Een must voor mensen die van golf houden, maar ook een perfecte tussenstop. Het lag een beetje uit de weg, maar het was er echt prachtig en de kamers meer dan ruim.
Je ziet zo dat Emma best genoten heeft van haar eerste nacht op hotel. Trouwens, de avond ervoor hebben we haar een uur lang op het bed laten kruipen. Na een uur was ze uitgeteld en binnen de kortste keren in dromenland.
We hadden ruim de tijd om nog wat de streek van onze eerste tussenstop te verkennen en bezochten een pittoresk dorpje op zo’n tien minuutjes rijden van het château waar we de eerste nacht van onze vakantie doorbrachten: Mont Saint Jean. We kuierden hier wat rond en aten heel lekker bij Le Médiéval.
Het mooiste moment van de heenreis is ongetwijfeld wanneer de bergen plots uit het niets opduiken. Dan weet je dat de eindbestemming in zicht is.
Het zicht vanuit ons appartement: pal in het centrum van Alpe-d’Huez en vlakbij de supermarkt en bakker. Perfect!
De eerste dag slenterden we wat door het dorp en namen we enkele toeristische foto’s natuurlijk!
De lekkerste pizza eet je er bij le Roy Ladre. De joviale dame die de pizza’s bakt, zorgt ook doorheen de zaak voor een aantal grappige toetsen. Dit bord is daar een voorbeeld van. Ik heb toch eens goed gelachen hoor!
Wat een mooi avondlicht in de Alpen. Kon ik dit maar elke avond aanschouwen!
We zijn niet bijster katholiek, maar dragen wel bepaalde waarden met ons mee. Dit is ook de reden waarom we Emma eind vorig jaar lieten dopen. Op vakantie lopen we altijd wel eens een kerk binnen omdat het meestal heel mooie bouwwerken zijn. Een traditie die ik van mijn ouders overgenomen heb, is om een kaarsje te branden voor zij die ons nauw aan het hart liggen. Ook Emma maakte deze vakantie kennis met deze traditie.
Tijdens onze vorige vakantie in de alpen stond een uitje naar Briançon op het programma, maar door problemen met een tunnel op de weg naar daar ging deze uitstap niet door. Een omweg van vier uur zagen we nu eenmaal niet zitten. Kort voor ons vertrek werd de nieuwe tunnel geopend en konden we op een druilerige dag in Alpe-d’Huez richting zuiden, richting Briançon rijden. Het is er vaak heel mooi weer en je hebt er een prachtig uitzicht. Het is dan ook niet voor niets de hoogst gelegen stad van Frankrijk, op 1330m boven de zeespiegel.
Enkele weken terug startte hier ook een rit tijdens de meest recente editie van de Tour de France. De mooi gekleurde fietsen waren daar een leuke herinnering aan.
De stad ligt heel dicht tegen de Italiaanse grens en dat merk je wanneer je door de gezellige straatjes flaneert:
Op de terugweg van Briançon stopten we even om dit mooie spel van licht (zon), wolken en regen te aanschouwen.
Ons favoriete restaurant in La Grave was helaas volzet, maar gelukkig hadden ze nog een tafel bij ons favoriete adresje in Alpe-d’Huez. Emma heeft heel wat restaurants gezien tijdens onze vakantie en aangezien ze op ons ritme leefde, konden we elke avond uitgebreid tafelen. De meeste restaurants in Frankrijk openen immers pas om 19u.
We hadden welgeteld één dag slecht weer waarbij het de hele dag miezerde en ook koud was. Die dag brachten we door op het appartement. Tussen vier muren zitten is niet meteen ons ding en ook Emma liet dat merken. Tussendoor speelden we een spelletje Scrabble waarbij ik het helaas met heel veel medeklinkers moest doen. Ik heb grandioos verloren van Steven en klein weetje: ik kan niet goed tegen mijn verlies…
Aangezien we toch op ons appartement aangewezen waren, heb ik dan maar zelf iets klaargemaakt die avond. Een kruising tussen een carbonara en tartiflette, een gerecht uit de streek met Reblochon kaas. Super lekker, al zeg ik het zelf!
Of onze dochter graag croissants eet? Wat denk je nu zelf?
Een must deze vakantie: nog eens een terrasje doen bij La Bergerie in Villard-Reculas. Hier kan ik 100 jaar oud worden.
Van zodra er een heldere dag voorspeld was, trokken we richting de Col du Galibier. Zes jaar geleden reden we hem al twee keer op (waarvan één keer halverwege wegens te dichte mist), twee jaar geleden konden we er niet bij door problemen met de tunnel waar ik al eerder over sprak. Bij het naar boven rijden kwam we deze leuke vriendjes tegen die ook even halt hielden aan de wagen om naar binnen te kijken. Heerlijk!
Deze keer hadden we echt geluk met het weer. Het was een helder blauwe lucht en we konden heel ver kijken. Een beetje winderig dat wel, maar dat deert ons niet!
Toch één van de mooiste zichten ooit, hoor. Echt wel mijn favoriete berg!
Vooraleer je naar de top van de Col du Galibier kan rijden, kom je de Col du Lautaret tegen. Hier zijn heel veel winkeltjes en terrasjes en zelfs een heuse Alpentuin. Die laatste bezoeken we een volgende keer, maar we sloegen er wel een heuse voorraad honingproducten in van een lokale meillerie. De bloembakken in hun tuin deden dienst als statief voor deze leuke familiefoto!
Na ons bezoek aan de Col du Galibier en Col du Lautaret hadden we een reservatie in ons favroriete restaurant in La Grave: Au Vieux Guide. Dit werd ons ooit aangeraden door een Belg die boven op La Meije werkt en we zijn na al die jaren nog steeds fan!
Onderweg naar een bergdorpje kwamen we deze leuke gîte met restaurant tegen. Ik zag enkele leuke speeltjes in de tuin voor Emma en een paar kilometer verder maakten we alsnog rechtsomkeer.
Uiteindelijk vertoefden we een dikke twee uur op deze plaats. Op het gezellige terras genoten we van een lekkere maaltijd en Emma kon in de tuin spelen. Ouders en kind content: meer moet dat niet zijn!
Bij elk bezoek aan de streek stoppen we wel eens bij deze waterval. We hebben er ook nu een foto genomen, deze keer met drie.
Emma was een beetje moe, maar ik had de indruk dat ze het best indrukwekkend vond. Wij vinden het alleszins een prachtige stop en perfect toegankelijk!
Langs dezelfde route als de waterval en de gîte vind je ook het dorpje Venosc. Dit is een kunstenaarsdorpje waar je enkel te voet in kan. Er zijn heel wat winkeltjes met streekproducten en het is altijd gezellig om er eens rond te wandelen. Venosc bevindt zich eigenlijk net aan de andere kant van het bekende ski-oord Les Deux Alpes. Wie er logeert kan makkelijk over en weer met een kabelliftje.
Een aantal jaar geleden kocht ik super lekkere honing in Venosc en deze keer zorgde ik ervoor dat ik niet voor een gesloten deur stond zoals twee jaar geleden. Ook hier kochten we een ruime voorraad honing.
Onze lunch of diner zag er nagenoeg elke dag hetzelfde uit: stokbrood met kaas en lokale charcuterie. Dit in combinatie met wat wijn of een fles bubbels die we van thuis mee brachten. Meer moet dat niet zijn. En ja, wij drinken graag eens Orangina.
Vanuit het station Alpe-d’Huez kan je heel wat uitstapjes doen en die moeten niet allemaal zo ver zijn. Wanneer je net iets hoger rijdt, kan je een wandeling maken rond Lac Besson. Het is heel toegankelijk, ook voor niet-geoefende wandelaars. Aan de rand van het meer bevindt zich de parking en ook een leuke chalet met een zonneterras. Ik eet niet zo heel vaak een ijsje, maar op reis maak ik graag een uitzondering. Emma geniet ondertussen met volle teugen mee van ijsje én slagroom!
Ik vind dit meer echt adembenemend mooi. In onze woonkamer hangt ook een hele grote foto van onze reis zes jaar geleden. Toen waren er ook wat wolken aanwezig en die zorgden voor super veel sfeer.
Een must voor op reis was onze draagzak. Ik had die eens gekocht zodat we Emma konden meenemen op het reuzenrad in Ieper, maar ook nu bleek deze een meer dan prima investering. Vooral in Briançon kregen we vele jaloerse blikken van mensen die sukkelden met een kinderwagen in de smalle straatjes met een afvoer in het midden.
Tja, natuurlijk deed ik een mini fotoshoot met de dochter of wat had je gedacht?
Het blijft toch een mooi zicht wanneer je eventjes verder naar boven rijdt op de Alp.
We waren heel tevreden van ons appartement in Alpe-d’Huez. In de winter lopen de prijzen hier hoog op, maar in de zomer is een vakantie in de bergen best wel goed voor je budget!
Bankjes: ze zijn een godsgeschenk om als statief te gebruiken!
Ondertussen een traditie bij het vertrek: regen. Deze keer met alles erop en eraan: kijk maar naar die wolk die tijdens onze lunch plots tevoorschijn kwam.
Op de terugweg had ik een leuk hotelletje gevonden dat we zeker bewaren voor volgende reizen richting zuiden: Hotel d’Arc. Op slechts 3km van de op -en afrit met ruime kamers, gratis babybedjes en een ruim terras. Pluspunt: even verderop hebben ze ook een restaurant met mogelijkheid om pizza af te halen!
Het laatste kwartier van de autorit waren er toch wel wat traantjes bij Emma. Perfecte afsluiter voor ons foto-album dacht ik. Tot ik op de oprit het fototoestel bovenhaalde en een glimlach voorgeschoteld kreeg…
Ondertussen geniet ik nog even na van de vakantie met het selecteren van de foto’s voor een foto-album. Meer daarover binnenkort op de blog!
Ben je zelf op vakantie geweest of heb je nog vakantieplannen? Ik lees er heel graag over, zo duurt het vakantiegevoel ook bij mij een beetje langer!
Dat ziet er een heerlijke vakantie uit! Supermooie foto’s ook 🙂 Onze vakantie zit er intussen al op: wij genoten van een midweekje Nederland en een weekje staycation.
Uitgebreid verslag en mooie foto’s. Wat een heerlijke vakantie!
Zag ereen heerlijke reis uit. Instant heimwee naar de Alpen!
Wauw, zo veel prachtige foto’s! Wij hebben amper foto’s van ons drietjes, en ik merk dat ik nu op reis veel minder foto’s maak als op reizen voor onze dochter er was. Meer genieten vooral. Wij zijn naar Texel geweest voor een weekje, en dat was ook wel leuk. Er komt daarover nog een blogpost aan binnenkort!
Ziet er echt zalig uit! Ik hoop ooit mijn lief eens te overtuigen tot een vakantie in de bergen 🙂
Ik ga binnenkort naar Londen (hoera!) om the cursed child te gaan kijken en daarna begint mijn jaar lange vakantie op Erasmus, ik ben maar een klein beetje aan’t aftellen 😉 😉
Prachtige foto’s. De Alpen zijn in de zomer de plek voor de wandelliefhebber.