de kronieken van een new mom II

Emma is ondertussen al twee maand (say what?!) dus hoog tijd voor een nieuwe Kronieken van een New Mom! Ondertussen heb ik toch al even de tijd gevonden om de winnaar van de pronostiek te bepalen. Dat lijkt ook alweer eeuwen geleden, maar er is wel degelijk een winnaar, een man zelfs! Tim zat er wel heel dicht bij en ook de naam (Emilia) ligt in de aard van Emma. Qua datum en gewicht zat hij er ook het dichtst bij. De lengte werd trouwens perfect ingeschat. Binnenkort zien jullie dus wel nog een aantal foto’s van het gezinnetje van Tim, Kim, Harry en Bo passeren!

Ze weet ondertussen al heel goed hoe ze moet lachen en doet dit vooral naar ons na een fles of verse pamper (hoe zou je zelf zijn?). Dat die iPhone en dat fototoestel eigenlijk ook om naar te lachen zijn, dat is ze nog aan het leren. Maar ik geef toe: elke keer ze lacht, smelt ik een beetje.

Aangezien ik op mijn papa’s verjaardag (6 augustus, daags voor die van Emma dus) opgenomen werd, zag ik zijn verjaardagsetentje aan mijn neus voorbij gaan. Ondertussen werd dit helemaal goed gemaakt en stond de dochter meer in de schijnwerpers dan haar opa (niet dat hij dat erg vond, integendeel). Ze ontmoette eindelijk haar nonkel Ken en was er ook helemaal op gekleed met haar London romper van Gap.

We hielden al even halt in het bos, deden al eens een terrasje met haar, maar planden nooit een échte gezinsuitstap (ook al was ze al veel met mij op stap in de week). In september kwam het er eindelijk van: we namen haar mee naar Thee met Vlinders. Veel heeft ze er niet van gezien, maar we vonden het fijn om haar mee te nemen naar iets dat ons beiden interesseert. Toeval wil toch wel dat de mooiste vlinder ook nog eens haar opzocht om zich neer te vleien.

Slapen kan ze als de beste en we mochten ook al een paar keer ervaren wat het is om een nachtje (zeg maar nacht!) door te slapen. Ondertussen blijft ze trouw aan haar blokjes van 5 en 6 uur slaap, maar heeft ze die wat opgeschoven zodat ik er toch nog eens om 1u uit moet.

Onze meid weegt nu officieel ook voldoende om in haar relax te mogen zitten, maar ze is er toch nog steeds geen al te grote fan van. Ik heb wel de indruk van hoe meer ze ziet, hoe leuker ze het vindt en hoe langer ze wil blijven zitten. Hartjes trouwens voor deze mooie hoes van Les Rêves d’Anaïs!

Ja, ik mocht eindelijk ook nog eens op de foto met mijn dochter. Dat komt er van als je zelf altijd het toestel in handen hebt, hé. Ik moet me wel steeds in mijn rol als fotograaf wanen om een foto van haar te maken. Ik merkte het al bij het maken van haar geboortekaartje. Ik heb ook de ambetante gewoonte van alles te willen vastleggen en kan mij enorm frustreren dat ik bepaalde kiekjes niet neem of niet genomen heb of dat ze niet goed genoeg zijn. Ik moet er vrede mee nemen dat ik geen toeschouwer ben, maar mama en mijn tijd opgeslorpt wordt door flesjes, pampers en de was. Een fotoshoot moet ik echt wel plannen en daar is niet altijd de tijd of de goesting voor. En ja, over dat laatste durf ik mij al eens schuldig voelen.

Aangezien Emma zich nogal verveelde, hebben we het één en ander voor haar gekocht. Ze is een grote fan van haar speeltapijt -en boog en kan zich er toch makkelijk een halfuur tot een uur mee bezig houden. Voordeel is dat dit een garantie biedt op een stevig dutje achteraf!

Ook met het bezoek zijn we hier quasi rond en ik vind dat eigenlijk niet zo erg. Mijn lijn zeker en vast ook niet want al die cake en koekjes bleven toch wel hier en daar plakken. Weg daarmee dus!

Trouwens, na twee maand heel wat nieuwe indrukken!

Mama zijn dat is:

• die mooie blazer laten hangen want er is zoveel moois voor de dochter (wie kon dat denken?)
• je zwangerschapsbroeken meer dan beu zijn en uiteindelijk die jeans gaan kopen die een maatje groter is
• hoe meer kitsch, hoe liever (geen speelbogen in Scandinavische stijl hier)
• overal, maar dan ook echt overal checken of er een verzorgingskussen is en voldoende ruimte in de toiletten (hartjes voor Ikea!)
• denken aan Bevergem bij het hanteren van haar washandje. Elke. Keer. Opnieuw.
• weer gewoon moeten worden aan die killer heels!
• zo hard genieten van salami. Elke. Keer. Opnieuw.