Drie maand is ze ondertussen! Al wat meer zelfs. Bijna 16 weken om precies te zijn. Dat betekent dus dat ik opnieuw aan het werk ben en dit sinds maandag. Vandaag geniet ik van een dagje verlof en ik zet deze 4/5 nog minimum 21 maanden verder. Binnenkort een vast moment op dinsdag, maar deze eerste week op donderdag want deze namiddag mogen we naar onze vrienden bij Kind & Gezin. Las je daar wat sarcasme tussen de regels door dan zit je op het goede spoor. Emma en ik zijn niet bepaald fan van Kind & Gezin. Benieuwd wat ons derde bezoekje in petto heeft!
Ondertussen geniet ik meer en meer van het moederschap. Er is een zekere regelmaat en dat bevalt mij wel. Ze is ook al heel wat interactiever en hoe mooi een newborn baby ook is, aan die interactiviteit kan hij helemaal niet tippen.
Als ik heel eerlijk ben, zag ik er toch net wat minder tegenop dan ik dacht, afgelopen maandag. Een vriendin van me verwoordde het heel mooi: nood aan een intellectuele uitdaging. Ik geniet van de mooie momenten met onze dochter, maar het intellectuele aan een fles geven of een pamper verversen is toch ver zoek. De eerste dag was zo’n beetje als die eerste schooldag na de zomervakantie, maar ondertussen ben ik het alweer helemaal gewoon. Bizar, hoe vlug dat allemaal gaat.
Uiteraard wil ik ook wel blijven genieten van haar. Een weekend leek mij hiervoor te kort dus besloot ik al vroeg in de zwangerschap om ouderschapsverlof in 1/5 op te nemen. Wat daarna komt, zien we wel. Een behoorlijke streep door mijn rekening, dat wel. Die komt er trouwens nu al want zowel ouderschapsverlof als tijdskrediet betekenen geen uitkering voor een zelfstandige in bijberoep. En dat terwijl Emma die dag helemaal niet naar de crèche is en ik thuis voor haar zorg en mijn huishouden regel. Ja, dat wringt toch wel zo’n beetje. Zeker omdat ik weet dat sommige mama’s zonder bijberoep die 1/5 opnemen en het kind gewoon naar de crèche sturen die dag.
De afgelopen maand stonden er ook weeral heel wat eerste keren op het programma. Zo vierde Emma haar eerste Halloween. Echt bewust was ze er zich niet van natuurlijk, maar ik had toch maar een leuk pakje gevonden!
In december vorig jaar maakten Steven en ik al eens een ritje op het Roue de Paris. We maakten toen de foto’s die we voor onze aankondiging gebruikten. Datzelfde Roue de Paris hield daarna nog halt in Brugge en onlangs in Ieper. Uiteraard moesten en zouden we met Emma een ritje maken. Een jaar later, weet je wel. Ik bestelde gauw een draagzak en voor we het wisten zaten we met baby te genieten van het uitzicht over Ieper. Emma wou vooral slapen en die draagzak is zowat het handigste dat ik tot nu toe kocht!
Hoe je het nu draait of keert: de baby’s van tegenwoordig groeien gewoon op met die smartphone in de aanslag. Geef toe: hoe leuk is Snapchat wel niet met een baby erbij (ook al staan die oren op een rare plaats)? Met die touch screens is het trouwens piece of cake: Emma maakte haar eerste foto (van mijn arm!) met de smartphone van oma. Leuk, hé!
In oktober gingen we trouwens wandelen in het bos. We deden dat wel al eens in het prille begin, maar we zijn allebei herfstmensen en nu kon ik Emma al eens uit de reiswieg halen en laten rondkijken. Tijd voor een selfie, dus!
Ze blijft toch zo mooi als ze slaapt. Onderweg, maar ook in haar bedje. Op maandagmorgen had ze duidelijk geen zin om zo vroeg op te staan. Van wie zou ze dat mee hebben? Duidelijk de dochter van haar vader!
Had je mij vorig jaar in november trouwens gezegd dat Emma een jaartje later haar eerste playdate zou hebben met het zoontje van Julie (collega van mij), dan had ik toch eens goed gelachen. Maar zie: begin november was het van dat! Emma is twee maanden ouder en op dit moment merk je dat natuurlijk nog goed, maar over een jaartje zal dat al heel wat anders zijn! Ondertussen zijn alle baby’s op het werk geboren en is Emma het enige meisje in het gezelschap van drie stoere mannen: Morris, Gilles en Finn! Topkerels!
Mama zijn, dat is ook:
- na 3 maanden ontdekken dat de pyjama’s van Next ingemaakte krabwantjes hebben.
- ontdekken hoeveel call centers ons overdag proberen op te bellen.
- na 2-3 maanden voorlopig (?) geen keuze meer moeten maken tussen douchen of ontbijten: zalig!
- je terug inleven in de Sinterklaasgekte. Al weet ik nog niet hoe ik die zwarte piet op mijn jeugdfoto’s zal uitleggen!
Ik ben ook echt geen fan van Kind & Gezin!
Dat van die uitkering vind ik ook niet correct want er zijn inderdaad veel vrouwen die hun OSV oppakken en die dag voor zichzelf gebruiken. Ik vind dat niet erg, het is hun volste recht, maar niet fair ten opzichte van iemand als jij.
Blij dat je alweer je draai gevonden hebt op het werk!
X
Zo fijn om te horen dat je je draai snel weer gevonden hebt op het werk! En wat blijft ze toch een mooi, fijn meisje!
Mja die Zwarte Piet-kwestie. Ik zei dat onlangs ook tegen mijn man. Hoe leggen ze dat dan aan kinderen uit dat die tegenwoordig niet meer zo zwart ziet? En hij zei: die ziet zwart van de schoorstenen en vroeger waren en nog veel schoorstenen, nu niet meer en moeten hij meer langs de deur/het raam komen. Voor dat laatste had mijn mama vroeger trouwens ook een uitleg, wante Zwarte Piet had een loper en kon overal binnen. Je ziet je kan er nog een draai aan geven :-). Maar breek me de mond er verder niet over open, want ik vind het vooral much ado about nothing.
Zucht iPhone en reageren, staat gelijk aan typfouten.
Schoon kind! Blij dat het goed gaat en je vlot de overgang naar werken heb gemaakt!
Wat een leuke, vrolijke baby zeg. En wat een mooie foto’s. Fijn is die Ergo Baby Carrier hè?! Het is bij ons absoluut het meest gebruikte baby-item ever! 🙂
Wat een snoezige foto’s weer! 🙂
Draagzak is indd één van de beste aankopen, toch zeker als het ergonomische is :).
Ik vind het ook vaak dubbel met 1/5 nu hier is mijn 1/5 op vrijdag en dan blijft Tristan gewoon gezellig thuis. Eén van de twee weken is mijn vriend ook vrijdag thuis dus extra leuk dan voor ons :).
Tijd vliegt, en wat is Emma een mooie meid!
Terug gaan werken heeft van mij een betere mama gemaakt, ik vind de intellectuele uitdaging een vooruitgang :-).
En hoera voor draagzakken, een echte life saver hier!
Wat een mooie meid is het toch!!
Ja, kind en gezin, ik denk er ook nog altijd het mijne van 😉 Leuk om te lezen 🙂