Het is een publiek geheim: ik kan Fabian Cancellara wel smaken. Hoofdzakelijk als wielrenner, maar ook als mens. Wielrennen echter, dat is ondertussen zo’n beetje een haat-liefdeverhouding geworden. Koers zit in mijn bloed, dat wel. Ik was nog geen tien jaar toen ik de eerste keer de Tour de France op Alpe-d’Huez zag en er volgden nog wel een aantal passages van ons op die mythische col. Eerst met mijn ouders en broer, later met mijn man en hopelijk één van de volgende jaren met ons gezin. Als prille tiener werd ik een hevige supporter van Jan Ullrich, later volgde Vinokourov. Ik had het dus niet bepaald getroffen met de renners waarvoor ik langs de kant van de weg stond, vandaar ook een beetje haat in de liefdesverhouding. Ik vermoed dat ik zelfs een soort van schrik ontwikkelde om voor iemand te supporteren. Hij zou maar eens een dopingverhaal met zich meedragen, weet je wel.
Er was echter één man aan wie ik niet kon weerstaan: de heer Cancellara. Een koersstijl waar ik wel van hou en ook een fijne mens. Niet meteen een gekke clown of extravert zoals Sagan, maar een familiemens. Iemand met de beide voeten op de grond. Was hij niet in Zwitserland geboren, dan was hij ongetwijfeld ergens in Vlaanderen geboren. Meer Vlaming dan Zwitser al zal hij dat misschien zelf niet zo graag horen.
Dit jaar was zijn allerlaatste jaar als professioneel wielrenner. Hij wou eindigen in de hoogste rangen en slaagde daar ook in met goud in Rio. Nu wacht hem een nieuw leven met een aantal extra kilo’s (het zouden er al zes zijn!) en uiteraard nog steeds een rol in het wielrennen.
Maar goed, afgelopen weekend nam hij afscheid van zijn Belgische fans. Na Merci Sven in het voorjaar was het nu tijd voor Ciao Fabian. Gelegenheidsadres werd het Kuipke in Gent waar vanaf deze week de Zesdaagse plaats vindt. Ik woonde uiteraard dit feestje bij en vond het meer dan geslaagd. Ik denk dat hij er ook van genoten heeft!
Nu, ik laat hem niet zo maar gaan, neen. Er kwam een oude harde schijf aan te pas, maar gevonden heb ik ze: 14 beelden die mijn afscheid van een groot man illustreren. Uiteraard voorzien van een anekdote hier en daar!
Tour de France 2004
In 2004 wint Cancellara zijn eerste proloog in de Tour de France in Luik. Ik was erbij die dag, net als een aantal volgende edities waar hij nog eens dat nummer opvoerde. Tijdens de slotetappe van de Tour in 2004 was ik ook van de partij. Cancellera was toen een pak minder bekend en poseerde gewillig voor dit portret.
Parijs-Roubaix 2009
Na wat grasduinen in mijn archief vond ik zowaar dit beeld terug uit Parijs-Roubaix 2009. Voor mij nog steeds dé allermooiste, zowel op het scherm als langs het parcours. Jammer dat hij in zijn afscheidsjaar ten val kwam.
Vuelta 2009
In 2009 kreeg ik het voor mekaar om een pasje voor persfotografen te bemachtigen. Ik stond dus op de eerste rij bij de aankomst van de Ronde van Spanje in Luik. Cancellara rijdt er dan in de leiderstrui en bij de podiumceremonie krijg ik uitgebreid de kans om hem te fotograferen.
Parijs-Roubaix 2010
Op weg naar zijn tweede ritoverwinning in Parijs-Roubaix. Wat een zalig moment!
Tour de France 2010
Ook bij zijn proloogwinst in Rotterdam was ik van de partij. Dat jaar rijdt hij ook in de regenboogtrui want in het najaar van 2009 zorgt hij voor winst tijdens het WK tijdrijden in Mendrisio.
Fabian in de gele leiderstrui bij de start van de etappe in Brussel.
Dwars door Vlaanderen 2011
In 2011 woon ik door omstandigheden meer wedstrijden bij dan ooit tevoren. Het is een vreemd jaar voor mij persoonlijk, maar in het wielrennen is het vooral een zwart jaar. Hier zien we Cancellara met Wouter Weylandt die niet veel later overlijdt tijdens de Ronde van Italië na een zware val.
Persconferentie Ronde van Vlaanderen 2011
Via via kan ik in 2011 een aantal persconferenties bijwonen net voor de Ronde van Vlaanderen. In Kortrijk kom ik in het kamp van Leopard-Trek terecht waar ik deze foto maakte. Zulke persconferenties zijn altijd wat speciaals. De spanning is er trouwens te snijden.
Ronde van Vlaanderen 2011
Fabian op de Muur in Geraardsbergen.
Scheldeprijs 2011
Op de kleinere koersen heb je altijd wat meer kans om Cancellara te treffen en een handtekening te bemachtigen. Een rijkelijk late tip, maar misschien te gebruiken bij andere wielrenners!
Parijs-Roubaix 2011
Op onze favoriete plek langs het parcours van Parijs-Roubaix: Camphin-en-Pévèle. Uiteraard met onze held in actie!
Eneco Tour 2014
In 2014 kwam mijn Wielerwens uit: ik mocht een dagje op stap met fotograaf Cor Vos tijdens de Eneco Tour. Ik mocht die dag ook gebruik maken van het lenzenarsenaal van de heer Vos en kon hiermee mijn favoriete Fabian-foto nemen. Deze werd eerder dit jaar trouwens door Fabian zelf gehandtekend!
Fandag Club Spartacus 2016
Na jarenlange pogingen ben ik er dit jaar eindelijk in geslaagd om mijn man samen met Cancellara op beeld te krijgen. Geen sinecure, hoor! Ik wou dit voornamelijk omdat vele mensen mijn man plagerig Fabian noemen. Hij heeft er dan ook wel een trek van weg zoals we dat hier zeggen.
Ciao Fabian
Zaterdagavond was het dan zover: het ultieme afscheid in een bomvol Kuipke in Gent. Ik hoop dat hij er even hard van genoten heeft als wij!
Prachtig afscheid van een grote meneer! Ik ken niet veel van koers, maar zelfs ik weet dat Cancellara top was. Als er bij ons thuis koers op TV was, supporterde ik voor hem. Mooie foto’s trouwens!
Genoten van je prachtige foto’s, mooie herinnering voor mij, maar wij doen verder en zullen hem toch een beetje missen op de koers.
‘t Zijn één voor één echt allemaal prachtfoto’s Kelly!
Knappe foto’s. Het zal toch wat wennen zijn, zo zonder hem. Maar koers gaat verder en wie weet welk talent er binnenkort opduikt ;). Hij was supersympathiek op de Boekenbeurs, het was de moeite om te gaan aanschuiven! 🙂