Een maand geleden trokken wij (Steven en ik) nog eens naar Londen. Het was van mij al twee jaar geleden, van hem al vier. Twee jaar klinkt niet lang, maar voor iemand die in het verleden bijna jaarlijks of meerdere keren per jaar Londen bezocht, is dat wel een ander verhaal. Bovendien had ik echt nood aan er even tussenuit zijn en inspiratie opdoen. Onze gezinsvakantie komt er binnenkort aan, dat wel, maar een citytrip met twee naar een bruisende stad bezorgt me minstens even veel energie. Zeker omdat de batterijen meer dan plat waren.
Ik had vooraf weinig tot niets gepland, behalve een ontbijt bij Duck & Waffle, een bezoek aan de Sky Garden en afternoon tea bij Sketch op onze laatste dag. De andere twee dagen zouden we wel zien… Niet van mijn gewoonte, maar ik ben al vaak in Londen geweest en sommige dingen wil ik ook met Emma bezoeken wanneer ze wat ouder is. Het was ook niet de bedoeling van onze dagen tot op de minuut in te plannen.
Ik nam één fototoestel en één lens mee en kwam, tot mijn eigen verbazing (of toch weer niet) met heel wat beeldmateriaal terug. Na vijf keer opkuisen van de verzameling foto’s heb ik dan maar beslist om het relaas van drie dagen Londen in drie blogposts te gieten, wellicht met een aparte post voor Sketch en de Sky Garden.
Wat helemaal niet mijn gewoonte is: ik boekte deze trip drie weken op voorhand dankzij een actie bij Eurostar want ik boek treintickets meestal maanden op voorhand om van de laagste prijs te kunnen genieten. Dat betekende wel dat de wegen van mijn broer (die in Londen woont) en ik zich gekruist hebben: hij vertrok daags voor ons (vanuit Londen) naar Brazilië voor het werk.
Bij mijn vorig bezoek logeerde ik bij hem thuis. Hij woont op een appartement vlakbij de Tower Bridge en ik had er toen het CitizenM gespot. Ik wou al lang eens in één van hun hotels logeren en greep mijn kans. Door de ligging net naast de metro (die praktisch in het hotel uitkomt), bespaar je heel wat tijd en metroritjes. Het is ook heel centraal om de vele buurten (eventueel te voet) in Londen te bezoeken.
De eerste dag hebben we, na het droppen van onze bagage, een hele lange wandeling langs de Thames gemaakt. Een rondje, vertrekken van over de Tower Bridge en dan terug via de Millennium Bridge. Tijdens onze wandeling hadden we een mooi zicht op 20 Fenchurch Street ook de Walkie Talkie genoemd, tevens de plaats waar we op maandag de Sky Garden zouden bezoeken.
Vroeg opstaan, veel wandelen en dan op het middaguur aan Borough Market passeren: perfect. Een donut om te beginnen? Waarom niet? Alhoewel ik deze van Bread Ahead niet zomaar een donut zou noemen. Eerder perfectie. Ik nam de Eton Mess, geïnspireerd op het gelijknamige dessert en wat was dit lekker. Zo ééntje waar je (in mijn geval) jaren later nog eens aan denkt terwijl het water je in de mond komt. Aanrader.
Sowieso vind ik het heerlijk vertoeven op Borough Market. Wat moet het zalig zijn om hier je wekelijkse inkopen te doen: het aanbod is er onovertroffen! Het is er ook gewoon leuk om wat rond te kuieren ook al kan het er soms heel druk zijn.
In Londen zijn ze natuurlijk helemaal mee wanneer het aankomt op ‘organic food’ en ‘sustainable food’. Bij Gourmet Goat aten we een voortreffelijke wrap die aan al deze eisen voldoet. Ze wonnen hier al verschillende prijzen mee. Nog een aanrader!
Nog in Borough Market kwamen we deze Instagram wall tegen. Ik noem hem zo want hij was heel mooi en ja, er werden talloze ‘grams gemaakt (door jong én oud)!
En die blazer maakte het helemaal af.
Sowieso is de Millennium Bridge één van de mooiste wandelingen in Londen. Ik deed hem ondertussen al een paar keer. Aan de ene kant wandel je naar het Tate Modern toe, aan de andere kant naar St Paul’s Cathedral. Ik word elke keer opnieuw verliefd op het mooie uitzicht van en op de brug.
In juni was het trouwens perfect weer voor een citytrip. Warm, maar niet te warm. Af en toe wat zon en vooral: geen regen. Er valt dan ook altijd wel iets te beleven aan de oevers van de Thames.
Bijna elke keer ik in Londen ben, staat er wel een bezoekje aan of in de buurt van Tate Modern gepland. Gezien onze wandeling was het ook deze keer niet anders. Ik dronk al eens een koffie in het restaurant van het gebouw aan de kant van de Thames, maar deze keer maakten we de doorsteek naar het Blavatnik gebouw, de aanbouw achter het centrale deel. Deze torent nog een heel stuk boven het voorste deel uit en je hebt er rondom een heel mooi terras waar je langs alle kanten een fantastisch zicht op Londen hebt: gratis en voor niks, ik geef het maar mee!
Het oudste deel van het gebouw blijft natuurlijk even fotogeniek:
Het zicht op St Paul’s Cathedral vanaf de Millennium Bridge blijft een foto waard, elke keer opnieuw.
Het contrast tussen oud en nieuw is nooit ver weg in een stad als Londen:
Ik was echt heel tevreden met de keuze van CitizenM en Steven ook. Het is geen familiehotel, maar als koppel of vrienden is het perfect. Ik vond het ook een toffe sfeer en de inrichting was super leuk. Die is trouwens in alle steden dezelfde.
Wij doen al eens gek wanneer we niet veel geslapen hebben, er een spiegel en fotocamera in de buurt zijn…
Omdat ik een adresje in de buurt van Covent Garden gevonden had om iets te eten, reserveerden we ter plaatse en hadden toen een uur of twee om rond te kuieren in Covent Garden. Het is er very Pinterest en Instagram met veel bankjes en bloemen. Opnieuw aten we dessert als aperitief door een ijsje te smullen bij Morelli’s. Tja…
Ik wou dus graag eens gaan eten bij Flat Iron: niks dan lovende woorden hierover gehoord en ik weet dat mijn man ook een stukje vlees lust. Je kan er niet reserveren tenzij je ter plaatse gaat en dan sturen ze een berichtje wanneer je tafel vrij komt. Wij waren er rond 18u30 plaatselijke tijd en zouden een tafel rond 21u(30) krijgen. Ideaal want dan konden we (ik) nog een beetje shoppen in en rond Covent Garden: Charlotte Tilbury heeft er een geweldig mooie winkel! Terwijl we net de eerste slok van ons glaasje wijn binnen hadden (in Neal’s Yard), kregen we al een sms (om 20u was dat dan). In vijf minuten wijn uitgedronken afgerekend en dan goed doorgestapt om onze tafel alsnog te bemachtigen. Veel keuze heb je er niet op het menu, maar het was er verdomd lekker. Goede service ook. Voor de rest vertel ik er niet veel meer over want anders is de ervaring voor jullie een beetje naar de vaantjes. Als dat geen interesse wenkt dan weet ik het ook niet meer…
Het CitizenM Tower of London hotel heeft op het zevende verdiep een prachtige rooftop bar met een fantastisch zicht op The Shard en de Tower of London (met erachter de Tower Bridge). Wij konden een plaatsje bemachtigen in één van de sofa’s en genoten van het mooie zicht rondom én een lekkere cocktail. Je moet het dus niet altijd te ver zoeken wanneer je én wat lekkers wil drinken én een mooi uitzicht wil hebben.
En toen viel ik echt bijna in slaap want het was een korte nacht voor vertrek. Stay tuned voor nog twee dagen Londen!
Er zitten toch nog enkele bij die ik bij een volgende trip (in december) zeker zal proberen!
Ik kijk al uit naar de volgende blogposts 🙂
Zo zalig, en zo’n mooie foto’s! Wij waren vorig jaar ook in Londen, maar ik heb er nog altijd geen blogpost van gemaakt. Misschien toch nog maar eens doen 🙂
Doen!
Tof verslag, en mooie foto’s! Mag ik vragen welke lens je dan uiteindelijk gekozen hebt om mee te nemen? Ik vind het altijd zo moeilijk kiezen, heb altijd schrik dat ik nét die ene zal nodig hebben die ik heb thuis gelaten… 😉 Ik ben benieuwd naar je volgende posts!
Hoi Nele, ik had mijn 6D MKII mee met een 35mm lens. Ja, ik heb die schrik ook, maar ik zie het meer als een uitdaging. Voor onze zomervakantie kocht ik een systeemcamera met 35mm (50mm op full-frame). Die gaat mee, samen met een compact camera als back-up. Benieuwd wat dat zal geven!