Sinds vorige week heeft onze baby alvast een meter en peter. We zijn hier nogal traditioneel ingesteld dus bijgevolg is mijn mama meter en mijn schoonpapa de peter van ons kindje.
Ik was er vrij snel aan uit hoe we een eventuele zwangerschap zouden aankondigen (dat verhaal lees je hier), maar op een idee voor het meter -en peterschap was het toch even wachten. Tot ik weer die gelukskoekjes in mijn vizier kreeg. Ik had al eens een poging of twee ondernomen om die te maken, maar ze mislukten elke keer opnieuw. Enkele weken terug las ik een blogpost van Emily waarin zij blijkbaar een leuk recept had gevonden en toegaf zelf ook enkele mislukte pogingen achter de rug te hebben. Derde keer, goede keer, dacht ik toen en ik ging op een woensdagavond aan de slag. Geloof het of niet: sinds die dag heb ik hét recept om ze te maken. Het is geen eenvoudige taak, dat geef ik al mee: ik denk dat ik iets meer dan twee uur over een 12-tal van deze koekjes doe, maar ze zijn het zo waard.
Toen we eind april een weekje vroeger dan gepland zowel moederdag als de verjaardag van mijn mama gingen vieren, was het moment aangebroken om haar ook als meter te benoemen. Echt verrast was ze niet (of dat was toch mijn indruk), wellicht ook omdat ze weet dat wij best wel traditie volgen. Ik had trouwens voor iedereen een doosje met koekjes voorzien waarbij elk een aangepaste tekst in zijn of haar koekje vond: ‘jij bent de allerliefste nonkel’, ‘jij bent de allerliefste opa’, etc…
Aangezien er een etentje gepland was bij mijn ouders, was het in feite vrij onopvallend dat ik nog een extraatje mee had voor bij de koffie. Bij mijn schoonouders lag dat wat moeilijker en daar kozen we voor het gekende krijtbordje dat we al de hele zwangerschap lang gebruiken. Ik gebruikte mijn ervaring van de cursus hand lettering om zo aan Steven zijn papa te vragen om peter te worden. Ook hij vond het een heel leuk idee en was al meteen op zoek naar een extra krijtje om er ‘ja’ mee neer te pennen aan de achterzijde van het bordje.
Opteerden jullie ook voor traditie of speelde dit een minder grote rol bij het bepalen van de meter en peter? En als ik even heel nieuwsgierig mag zijn: op welke manier hebben jullie de meter of peter gevraagd?
Ik wil geen kinderen, maar ik denk niet dat ik (mocht ik er toch hebben) voor de traditionele rollen zou gaan. De ouders en schoonouders krijgen al een speciale rol (die van grootouder) en helaas vallen zij meestal vroeger weg dan leeftijdsgenoten. Al is het bij ons sowieso niet aan de orde. Mijn oudste zus heeft mijn ouders al tot meter en peter gemaakt van haar kinderen.
Leuke manier wel om hen te vragen! 🙂
Wij hebben twee peters gekozen. Mijn broer en zijn broer, zeer bewuste peters. Met het idee: als ze ooit het gevoel hebben dat er bij ons niet terecht kunnen met een probleem zullen de peters (of een van hen) ook een goed klankbord zijn. Samen met ons kunnen die meestappen in het opvoedverhaal. En dan is er nog het “overnemen” van onze rol mocht er iets gebeuren met ons of een van ons. De peters zijn uitermate geschikt en verantwoordelijk genoeg in alle gevallen.
Onze ouders zijn grootouders en er zit een gigantische generatiekloof tussen hen en mijn dochter, perfecte grootouders wat ons betreft, maar geen meter/petermateriaal. Onze Emma is trouwens niet gedoopt en zal niet-religieus worden opgevoed, een keuze die de peters omarmen, en de grootouders maar een beetje gek vinden.
Hehe. Lang verhaal, maar zo zit het dus bij ons 🙂
Moest ik ooit een peter of meter nodig hebben, dan ben ik moreel verplicht mijn zusje te vragen. Ze heeft me al laten weten dat ze het nooit of te nimmer zou vergeven moest ik haar op zo’n moment over het hoofd zien. (Maar los van de door haar opgelegde verplichting, zou ik ook sowieso voor haar kiezen als meter :-))
wij kozen bewust buiten de familie om verschillende redenen (te grote keuze, teveel mensen die zich gepasseerd zouden voelen, dus niemand!), maar ook omdat we nog iemand extra in het leven van onze kinderen wilden. Al onze meters en peters doen het voortreffelijk trouwens!
Dat handlettering, dat is nog niet zo simpel op krijt zeker? Waar volgde je die cursus? Het spreekt me aan! Veel winkels zouden het beter leren want ik word een beetje treurig van triestig geschreven reclameboodschappen op zo’n borden.
Wat een originele manier om de meter en peter te vragen! Mijn peter en meter waren ook mijn grootouders, mijn ouders wilden het immers ook op de traditionele manier aanpakken. Zelf heb ik geen kinderen, maar moest er ooit eentje komen, zouden we onze zussen vragen als meters.
Heel origineel, echt tof! Wij profiteerden ook van moederdag om ‘dé vraag’ te stellen: bij ons werd het de mama van mijn man en mijn papa. Voor één keer werd er niet geknutseld of niks speciaals bedacht, het werden gewoon gekochte slabbetjes. Meter en peter waren heel verrast, omdat ze niet verwacht hadden dat we hen zouden kiezen. Ze dachten dat we voor broers of vrienden gingen gaan. Maar ze zeiden wel allebei overtuigd en apetrots ja. Joepie!
Oh, zo tof gedaan! Je prachtige foto’s zullen alvast mooie herinneringen worden om te koesteren voor jullie kleintje! Wij hebben eigenlijk voor onze beide kinderen ook gekozen om onze ouders als peter en meter te vragen. Inderdaad behoorlijk traditioneel, maar ikzelf had ook mijn opa als peter en ik heb daar alleen maar goede herinneringen aan. Ik merk dat ook onze ouders dat best wel fijn vinden en ik denk dat dat hun band alleen maar ten goede kan komen. Lieve groet en geniet nog maar met volle teugen van het groeiende wondertje in je buik! Je ziet er absoluut een stralende mama-to-be uit! Els xx