Tijdens mijn eerste volledig jaar als freelance fotograaf kreeg ik heel wat mooie kansen. Het was in het begin een beetje mijn weg zoeken, maar de ervaring die ik in dat jaar opdeed, is van onschatbare waarde.
Zo mocht ik in juli naar Santorini vliegen om er het huwelijk van Liesbeth en Kristof vast te leggen: een onvergetelijke ervaring!
Eerlijk? Ik wou altijd al eens richting Griekenland of één van de Griekse eilanden trekken, maar het was er nog nooit van gekomen. Het spreekwoord twee vliegen in één klap was hier dus wel van toepassing.
Uiteraard is zo’n trip hoofdzakelijk werken, maar je kan niet ontkennen dat je in de paar uurtjes vrije tijd die je hebt wel het één en ander kan zien. Ik besteed mijn tijd graag nuttig en was dus op mijn twee ochtenden op het eiland telkens vroeg uit de veren, al was het maar om naar de mooie zonsopgang te kijken vanop het terrasje aan mijn hotelkamer.
Eén van de bruidsmeisjes van Liesbeth, Elke, werkt bij een reisbureau en zorgde voor een aangenaam verblijf in Ampelonas Apartments, op wandelafstand van het centrum van Imerovigli en de caldera. De ligging was echt perfect en mocht ik ooit naar het eiland teruggaan, zou ik meteen hier mijn verblijf boeken: de vrijheid, de ligging, voor mij kon het niet beter. De caldera lijkt me net iets te druk en ik zou er geen fan van zijn, mocht ik om de haverklap de blikken van één of andere toerist op mijn in bikini gehulde lijf krijgen.
De eerste avond hadden we een leuk diner met het hele gezelschap gevolgd door een drankje op een terras in de caldera waar we van de zonsondergang konden genieten. De ochtend van het huwelijk had ik vrij tot na de middag en genoot ik van een lekker ontbijt op het terras aanpalend aan mijn kamer. Daarna profiteerde ik ervan om een stukje van het eiland te verkennen door een wandeling te maken langs de caldera. Overal adembenemende zichten en ik moest opletten dat mijn geheugenkaartjes al niet vol waren vóór het huwelijk. Op die manier had ik toch wel een bepaalde indruk van de bestemming.
Het is er vrij toeristisch, maar aan de andere kant bezorgt je dat wel meteen een vakantiegevoel. Daarnaast is het er ook ontzettend duur, iets wat ik niet meteen had verwacht. Een woord zoals wegcode is onbestaande in Santorini en het vervoersmiddel bij uitstek is een quad. Niet meteen iets waar ik mezelf mee zie rondtuffen, maar bon.
Ik vond vooral de omgeving prachtig, het zicht op de zee… het is er allemaal even fotogeniek, zoals onderstaande beelden ook bewijzen:
Dit jaar heb ik uiteraard andere plannen, maar hopelijk kan ik volgend jaar terug even op locatie gaan fotograferen. Wat mij vooral opviel, is hoe rustig zo’n huwelijk verloopt: veel aangenamer dan het gedoe dat er in België rond een huwelijk hangt. Daar genoot ook ik, als fotograaf, ten volle van. Uiteraard zijn zowel locatie als het weer mooi meegenomen, een garantie die je hier niet hebt. Ik kan dus maar al te goed begrijpen dat dit koppel ervoor koos om ginder te trouwen.
En Santorini? Ooit neem ik man en kind wel eens mee naar daar!
Mochten jullie ooit al eens voor het werk richting buitenland trekken? Had je de kans om ook iets mee te pikken van de omgeving of waren de hotelmuren je eenzame bondgenoot?
Mijn job houdt geen trips naar het buitenland in. Maar dat maak ik ruimschoots goed in mijn vrije tijd. Ik kreeg alleszins direct een vakantiegevoel door je prachtige foto’s.
Oh my, Kelly! Wat een ongelooflijke heimwee kreeg ik hier van, naar dat prachtige weekend! Nogmaals bedankt voor de mooie foto’s, we slaan zeker in de toekomst nog eens de handen in elkaar 🙂
<3
Doen we zeker! x
Wat een mooie foto’s. Ziet er een toverachtige omgeving uit!
Santorini lijkt me zo mooi. Inderdaad wel toeristisch, maar ooit hoop ik dit prachtige eiland toch te zien, druk of niet. Misschien een keer in het voege voorjaar en dan hopen op mazzel met het weer. 🙂 Op je foto’s is trouwens helemaal niet te zien dat het er zo toeristisch is, heerlijke plaatjes!
Ja, eigenlijk viel het goed mee qua drukte. Misschien eens in mei gaan: aangenamere temperaturen en een pak rustiger denk ik.
Heeeel mooie foto’s Kelly! Goesting meteen op de vlieger te stappen!
Als ik voor het werk in het buitenland zit is dat voornamelijk om op kantoor te vertoeven, maar ik vertik het om er ‘s avonds niet toch nog even op uit te trekken. Zo geraakte ik deze winter mijn weg kwijt in Cluj (Roemenië), en had ik – goed voorbereid – geen adres van het hotel, of geen wifi om het op te zoeken. Kom ik wel een klant tegen zeker? Die begeleidde mij helemaal terug naar het hotel :D. Kleine wereld! Een aantal weken geleden toen ik weer in Cluj was trommelde ik gewoon een hoop collega’s op om ‘s avonds door te stad te lopen – deze keer met adres van het hotel én een offline kaart! En bij gaan werken int buitenland horen ook goeie dinertjes e :D. Dusja, het is inderdaad fijn om ons werkplek eens te kunnen verleggen.
Maar om eerlijk te zijn lijkt een trouwreeks maken int buitenland nog een tikkeltje leuker 😀 😉
Helaas, werken voor een uitsluitend Vlaamse organisatie heeft zo zijn nadelen op dat vlak ;). Maar het ziet er wel een toplocatie uit. Mooie foto’s ook. Knap!
Ik zag vorig jaar jouw foto’s al via Liesbeth – prachtig! Ik ben een keer in Santorini geweest, in 2009 alweer, maar ik reken het tot een van mijn favoriete reisbestemmingen. Magnifiek eiland en ik wil zeker nog eens weerkeren.