waarom ‘matigen’ voor mij het betere alternatief is

Tegenwoordig tuimelen we van de ene uitdaging in de andere. De ene maand mag ik dertig dagen niet klagen, de andere mag ik geen druppel alcohol drinken. Vorig jaar moest ik ook nog eens 40 dagen lang vlees zo vaak mogelijk afzweren. Ik weet het, ‘t is nergens van moeten en ik kan en mag hier volledig zelf over beslissen, maar al die challenges bepalen toch onze tijdsgeest.

waarom 'matigen' voor mij het betere alternatief is

De uitdaging te veel?

Vorig jaar schreef ik me in voor Tournée Minérale: indien ik 9 maanden zonder (nu ja, op drie glaasjes na misschien) alcohol kon, dan waren 30 dagen piece of cake. Achteraf bekeken, waren ze dat ook. Alhoewel: ik liet me wel verleiden tot een “proevertje” van de cocktail van mijn echtgenoot tijdens een dinner & movie date.
Ook voor het daarop volgende Dagen zonder Vlees schreef ik mij in en koppelde mijn account aan die van een groep op het werk. Op die manier konden we een bedrijfsresultaat boeken: altijd mooi meegenomen, niet?

Op een bepaald moment zijn die dertig en veertig dagen echter voorbij (hoera?!) en is het back to reality al hoeft dat laatste niet per sé zo te zijn. Bij ons is dat zeker niet zo. Vroeger ontkurkte ik op regelmatige basis een flesje wijn, meestal op vrijdag -of zaterdagavond. Ik vind een glaasje wijn bij mijn eten best lekker en ‘t is niet dat wij nu zo vaak weggaan. Met de jaren had ik die gewoonte wat opzij geschoven. Neen, mijn alcoholconsumptie was niet bepaald buitensporig, maar alcohol is helaas niet zo lijnvriendelijk. Het flesje bleef dus lekker dicht en dat kwam mijn lijn te goed (over de taart als compensatie zwijgen we wijselijk).
Hetzelfde geldt voor de Dagen zonder Vlees campagne. Ook na die veertig dagen bleef onze vleesconsumptie beperkt tot een aantal dagen per week (en dat was voordien eigenlijk ook al zo). De andere dagen wordt er hier vis gegeten of eten wij gewoon noch vlees noch vis: voor ons prima.

30 dagen zonder klagen

Eén van de challenges die op dit moment loopt is dertig dagen zonder klagen. Ik heb ongetwijfeld last van de winter blues want ik begon al te klagen toen ik er begon over na te denken. Neen, ik kan dat niet en meer zelfs: ik wil dat ook niet. Ik moet kunnen ventileren, ook al gaat het over futiliteiten. Doe ik dit niet, dan krop ik op en dat doet ik al voldoende in het leven.
De volgende Tournée Minérale laat ik dus aan mij voorbij gaan en ik pleit bij iedereen die er wel aan deelneemt om eens stil te staan bij de gedachte om te matigen gedurende het verdere verloop van dit jaar en bij uitbreiding hun leven. Gedaan met dertig dagen afzweren om dan op de 31ste dag ladderzat te wezen. Daar heeft niemand een boodschap aan.
Dagen zonder Vlees kent dit jaar geen nieuwe editie, maar ook daar de boodschap: matig. Matigen is gewoon ook doenbaar en een het beste recept for the long run. Niet alleen voor de leefomgeving, maar het is ook leefbaar voor de doorwinterde carnivoor (of klager of cocktaillover).

Misschien nog even meegeven dat ik op het idee kwam om dit artikel te schrijven terwijl ik woensdagnacht mijn 40 graden koorts lag uit te zweten. Tussen dat zweten door was ik vooral aan het klagen omdat ik alle leuke uitjes die er nog gepland waren, moest afzeggen. Uiteraard lag ik ook te denken aan die fles wijn in de koelkast die ik nu nog steeds niet kon ontkurken.

Neem jij deel aan de talloze uitdagingen die tegenwoordig op poten gezet worden of laat je die aan je voorbij gaan?

6 replys to waarom ‘matigen’ voor mij het betere alternatief is

  1. Ik laat zo’n dingen gewoon aan me voorbijgaan. Vooral aan Tournée Minerale kan ik me serieus ergeren. Plots is het een maand acceptabel om geen alcohol te drinken, maar owee als je de overige 11 maanden ook geen alcohol drinkt. Dan is er plots geen social support meer 🙁 jammer!

  2. Goh, tournée minerale is een eitje voor me, want ik drink nooit. Nee, echt nooit. Gewoon, omdat ik het niet lekker vind. Over dat klagen ben ik wel aan de slag gegaan, maar eerder om er bewuster mee om te gaan. Matigen, zoals je zelf zegt! 😉 Helemaal niet klagen, dat kan ik ook niet. En vlees – ja ook daar gaan we de laatste tijd bewuster mee om. Ik denk dat het bij mij vooral eerder draait om: bewuster zijn en er bewust mee omgaan ipv afzweren.

  3. Zo’n uitdagingen zijn altijd leuk om je wat extra te motiveren. Ik ben wel zo iemand die de lat voor zichzelf hoog legt, en dus elke uitdaging volledig wil kunnen afronden. Gelukkig ben ik daar wat minder fanatiek in geworden sinds onze dochter geboren is, want loslaten en al :-). Met dagen zonder alcohol en zonder klagen doe ik ook niet mee, maar ik probeer er wel iets vaker bij stil te staan. Inderdaad: matigen is beter dan het helemaal afzweren!

  4. Ik neem daar nooit aan deel. Ik drink zelden alcohol en eet 4 van de 7 keer vegetarisch. Klagen doe ik wel, maar nooit zo erg dat ik in de negativiteit blijf hangen. Want zodra dat gebeurt, zoek ik een oplossing voor mijn probleem (bijvoorbeeld: als er zo veel te klagen valt over je job, zoek dan gewoon een andere).

  5. Ik doe mee aan Tournee Minerale. Voor de bewustwording. Ik ben nog nooit zat geweest en op een gemiddelde maand drink ik max 5 glazen alcohol. Dus qua matigen ben ik redelijk expert denk ik ;). Maar toch doe ik mee. Omdat alcohol nog te vaak een gewoonte is, ‘oh een aperitiefje, ik doe wel mee’. En ik wil er zelf gewoon een maand nog bewuster mee omgaan. Eens kijken op welke momenten ik dan toch nog dat ene glas drink. Ik vind het op zich ook wel een belangrijk thema. Ik werk met jongeren dus het is een thema dat moet leven. En dit is een leuke manier om het te doen leven. Samen met 25 andere sensibiliseringsmogelijkheden door het jaar :). Al 5 dagen achter de rug, nog 23 te gaan. Maar de kans is klein dat ik een maand zonder vier met een glas alcohol :).

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.