1. Mijn quarantaine startte op papier pas donderdag, maar ik had de avond voordien al een positieve zelftest afgelegd. Om alle paperassen in orde te hebben, ging ik dus nog even langs de triagepost voor een pcr-test. Mijn laatste “uitstapje” voor de volgende zeven dagen.
2. De eerste dagen waren een beetje blurry. Emma had een avondje koorts en dat was het dan. Ikzelf was wel goed ziek. Vooral het blijven sluimeren van een ijl hoofd en vermoeidheid.
3. Van zodra het weer het toeliet, gingen we in de tuin ravotten. Lees: Emma, moeder achtervolgde met de energie de ze niet had. Gelukkig bestaan er smartphones. Emma is nu helemaal weg met het nemen van een foto wanneer die ook ‘klikt’. Geluid aan dus en honderden selfies. Ook het knopje om de camera’s aan de voor -en achterkant te wisselen, heeft ze al ontdekt. Ze bekijkt ook steevast het resultaat. Leuk dat we op die manier toch wat interactie hebben.
4. Vitamine D tanken op het bankje aan de voordeur. De kat aan de overkant is er duidelijk niet gerust in en behoudt ruim voldoende afstand.
5. Ik ben dan zo’n neuroot die bang is de krantenkoppen te halen met als titel “het eerste coronakonijn”. Na vier dagen zei ik de neuroot vaarwel want ik kon zijn puppy eyes niet meer weerstaan. Schootje vol dus.
6. Wie had gedacht dat een gieter zo veel entertainment kon brengen? Ik alvast niet. Om wat duiding te geven: Emma vindt het hilarisch wanneer ik die vul met water (uit emmers en de blauwe schelpen) en dan uitgiet en zo plassen maak voor haar.
7. Ik had die Ricola muntjes misschien beter laten liggen. De dagen waren vol positiviteit, dat is zeker!
8. Dit truitje kocht ik begin januari in de solden. Profetisch opschrift zowaar.
9. Gelukkig vonden we naast al die positieve ook gewoon goede vibes in de brievenbus. Dit leuke kaartje kregen we van collega Nikie!
Ondertussen genieten we van een stormachtig rijk der vrijheid. Tot nooit meer, corona!
Niet leuk dat Corona jullie ook te pakken kreeg… Toch fijn om te lezen dat Emma ook graag foto’s maakt!
Hopelijk gaat het ondertussen al wat beter met jullie, en blijft ‘het beest’ ver weg nu…