#kerstavondlive

Kerstmis, ik heb er toch een haat-liefdeverhouding mee, zo blijkt. Het was jarenlang mijn favoriete feestdag, maar in 2008 veranderde dat toen mijn maatje Mickey op Kerstdag overleed. De jaren nadien was ik nooit echt in de feeststemming op Kerstmis. Toen we enkele jaren geleden gingen samenwonen, twijfelde ik zelfs over het zetten van een kerstboom in onze nieuwe woonst. Steven wist me uiteindelijk toch te overhalen en ik vond de vreugde van Kerst (gelukkig) terug. Vreugde die wel met een (buik)griepje hier en daar gepaard ging. De voorbije jaren slaagde ik er immers wel een paar keer in om echt goed ziek te zijn met Kerst. In mijn verlof dus. Op onze evaluatieformulieren wordt ons elk jaar gevraagd of we ziek zijn geweest. Ik zelfs ooit doodleuk geantwoord dat ik altijd ziek ben in mijn verlof.

Deze Kerst zou anders worden want het was de eerste Kerst met Emma en deze week vond ook haar doopviering plaats. De aanloop naar Kerst was minder intens dan andere jaren. We zetten voor het eerst een echte boom, dat was sowieso al twee weken later dan gewoonlijk. Daarnaast had ik ook de handen vol met de voorbereiding voor haar doopviering want die moest en zou 100% in orde zijn.

Dan heb je natuurlijk Murphy die beslist om op bezoek te komen. Resultaat? Kerstavond voelde ik me al niet 100% en tegen pakjestijd was ik al geveld. Kerstdag bracht ik met koorts in de zetel door en op de koop toe was ook Steven sinds die morgen ziek. Onze eerst Kerst met Emma viel dus echt wel in het water. Je moet weten dat ik me niet gauw gewonnen geef, maar ik had zelfs de energie niet om haar wekelijks bordjesfoto te maken!

Tweede Kerst was ik al een stuk beter, maar zoiets blijft natuurlijk in je kleren zitten. Toen we dinsdag om 15u02 (te laat, jawel) aan de kerk arriveerden waren we constant in de weer geweest en was het neerzitten tijdens de doopviering ons eerste moment van rust.
Het fotografiewerk had ik overgelaten aan onze, ik mag haar na drie fotosessies wel zo noemen, huisfotografe Silvie Bonne. Zij leverde alweer puik werk, getuige daarvan de foto’s die deze namiddag in mijn inbox verschenen. Gelukkig maar, want zelf had ik er echt de tijd niet voor. Een apart verslagje over de doop en de voorbereiding ervan lees je zeker nog op de blog.

De voorbije twee dagen waren dan ook volledig in kerstvakantiesfeer. Inhaalmanoeuvres van jewelste met mijn Christmas playlist on repeat en een jaarvoorraad aan theelichtjes. Ik dacht er eerst nog aan om onze Kerstdag alsnog te vieren, maar what’s the point? Zoals Renilde op Instagram al aangaf: haar eerste Kerst vergeten we nu zeker nooit.
En die familiefoto op Kerstdag, een traditie waar we vorig jaar mee gestart zijn, dan? Welja, dat wordt voor één jaar Nieuwjaar.

Nee, we gaan niet neuten, we gaan het gewoon eens van ons afschrijven en ondertussen toon ik jullie ook eens de beelden van de Kerstsfeer bij ons thuis. Of was dat nu hygge? Want de kaarsen blijven na Kerst gewoon verder branden, hoor. Over hygge en zo hebben we het later nog eens. Ja, ik moet nog het één en ander neerpennen hier. Ondanks de drukke dagelijkse bezigheden bijft de inspiratie maar komen, maar daar gaan we nu eens niet over klagen.

En hoe was jullie #kerstavondlive? Hopelijk mochten de kroketten wel nog eens passeren?