Een laatste terugblik

Halverwege dat nieuwe jaar zijn we ondertussen. Er is een reden waarom er spreekwoorden bestaan over de tijd die vliegt.

Ik ben het jaar met de neus in de boeken gestart. Zo las ik vrij vlot De Alchemist van Paul Coelho uit waar ik volgende zin heel treffend vond: “…dat komt doordat ik niet in het verleden en niet in de toekomst leef. Ik heb alleen het heden, en alleen dat interesseert mij.”

Zelf probeer ik die levenswijze ook te hanteren. Toch blik ik graag eens terug. Spijt hebben? Daar doe ik niet aan mee. Gedane zaken nemen geen keer en bepaalde ervaringen vormen je ook. Wat moet je ook met al dat spijt hebben doen? Het maakt je alleen maar ongelukkiger. Makkelijker gezegd dan gedaan, ik besef het terwijl deze woorden op mijn toetsenbord gevormd worden. Maar het is het proberen waard.

Dus, een laatste terugblik op 2022. Even stil staan bij wat was in de vorm van 12 foto’s: voor elke maand één. Het was van kiezen is verliezen, maar op zich nog vrij vlot (voor mijn doen) een selectie gemaakt.

Januari

Januari is mijn verjaardagsmaand dus ik heb zelden last van een januaridip. Ik vier mijn verjaardag altijd tot in de puntjes en dat was ook in 2022 niet anders. Ik bestelde zelfs een prachtige taart bij Chez Mariette die hier quasi om de hoek woont. Zie dat kunstwerk! Op mijn verjaardag gingen we ook voor het eerst lunchen bij restaurant Cousteau. Zalige lunch. De week erna was iets minder zalig toen Emma thuis kwam met koorts en in een paar seconden positief testte op corona. Ik was blij toen ik ook positief testte en zo samen met haar kon rusten en voor haar zorgen want haar quarantaine duurde maar liefst tien dagen.

Februari

Vanaf februari begon het wat te beteren op vlak van coronaregels en ik ging ook al vaker naar het werk. Maskers begonnen achterwege te blijven en ik was ook wel op mijn gemak. Ik had het al gehad en Emma ook dus we konden quasi zorgeloos naar de (groot)ouders. Misschien was het lossen van die teugels wel een trigger want in mijn hoofd zat het echt niet goed. De trauma’s van de voorbije jaren begonnen zich te wreken. Neen, geen leuke periode.

Maart

Ook in maart voelde ik me neerslachtig. Ik merk dat ik heel weinig foto’s genomen heb in die eerste maanden van het jaar. Echt heel weinig. Zo weinig dat ik zelfs foto’s die ik voor het werk nam hier mee neem. Opdrachten dus. Het was echt van “bleh”.

April

Ik weet nog dat ik in de eerste helft van april tegen mijn echtgenoot zei dat ik alles ging stoppen. Met alles bedoelde ik vooral mijn bijberoep. Het was allemaal te veel. Ik schrapte alles wat ik maar kon schrappen. Ik kon in die periode zelfs geen boek lezen. Halfweg april was er een lichtpuntje toen we met ons gezin drie dagen naar Nederland gingen. Het was bar koud, maar heerlijk zonnig en droog weer. Emma genoot zo en dat deed me echt opleven. Toch worstelde ik nog want de vrijheid waarvan wij genoten, viel Emma niet ten deel. Mondmaskers bleven een standaard op school en in de therapie. Waanzin.
Eind april begon ik ook te sporten bij Fitcoach Sofie. Het kon zo niet verder. Ik had een fotoshoot aan het strand en liep te hijgen achter het gezin dat ik fotografeerde. Bovendien wilde ik een fitte mama voor Emma zijn. Sporten dus! Ik!

Mei

Het sporten beviel me goed en ik begon ook wat op mijn eten te letten. Af en toe paste opnieuw een kledingstuk uit de goede, oude tijd. Van een pedagogische studiedag profiteerden we om een dagje Plopsaland in te plannen: heerlijk om Emma te zien genieten. Vanaf die maand was mijn sociaal leven ook quasi als voorheen met als hoogtepunt het eerste concert sinds corona.

Juni

In juni bleef ik verder op het elan van de voorbije maand gaan en dat deed me deugd. Ik greep de geluksmomentjes en zo gingen we heel last minute naar TW Classic. Dat ik daarmee het beste concert van mijn leven zag: ik ben er mezelf nog steeds dankbaar voor.
Ondertussen vierden we ook 8 jaar Charlie! Ik kan het nog steeds niet geloven!
Ik zei ook vaarwel tegen de twee resterende wijsheidstanden, maar dat viel allemaal reuze mee. Het drinken van de sapjes was ook gewoon cold turkey gaan en was meer dan goed voor mijn figuur! Ook Charlie speelde een soort van wijsheidstand kwijt in dezelfde week.
Er werd natuurlijk verder gesport en dat kon altijd buiten in het bos gebeuren: zalig!

Juli

Ongetwijfeld de beste maand van het jaar. Na drie jaar gingen we eindelijk nog eens op vakantie en die lag al meer dan een jaar vast. We hadden de meest zalige twee weken ooit bij Domaine de la Bade in Frankrijk. Emma zette zoveel stappen en wij genoten zo van de rust.

Augustus

In augustus trok ik heel spontaan richting Londen waar ik enkele dagen bij mijn broer en schoonzus logeerde. Wat voelde het heerlijk om terug in mijn stad te zijn. Ik deed ook heel veel leuke dingen met Emma waarvan een uitstapje naar het Boudewijnpark in Brugge ongetwijfeld een hoogtepunt vormde.

September

Back to school! Met een bang hartje, maar zo blij dat er een normaal schooljaar gestart kon worden zonder coronamaatregelen.

Oktober

In oktober deed ik wat ik van plan was op mijn verjaardag: een ganse dag alleen naar Parijs. Toeval wil dat er toen ook een expo rond Elsa Schiaparelli liep in het MAD (die loopt nog tot en met nu zondag!). Zalig om daar enkele uren te vertoeven, op mijn gemak te lunchen en dan meer dan een uur in de Sephora op de Champs-Elysées rond te dwalen.

November

November was toch ook wel een geweldige maand. We gingen maar liefst twee kaar naar Parijs met ons tweetjes. Zo van genoten, niet normaal. Ik kan het nog steeds amper geloven dat we tickets hadden voor Bono, maar jawel: it did happen! Ik had ook veel friend dates. Met Lieselotte ging ik een namiddag naar Gent: 2022 was een mooi jaar voor mijn vriendschappen.

December

Wat voelde als de meest normale decembermaand in jaren met hele fijne uitstapjes. Er was terug een foute kersttruiendag op het werk. In het echt! En een kerstdrink! Heerlijk! Ook een fantastische kerstavond bij mijn ouders. Mooie afsluiter van een bewogen jaar.

Hoe hebben jullie 2022 ervaren?