as we speak #6

De vorige editie dateert al van anderhalve maand geleden, hoog tijd dus voor een nieuwe As We Speak!

Waar ik mee bezig ben: het grootste deel van mijn tijd spendeer ik uiteraard nog steeds aan Emma. Ik vermoed dat het daarom ook moederschapsrust heet, toch? Toch begin ik langzaam maar zeker een balans te vinden en probeer ik die ook in een richting werk-baby te duwen. De ene keer lukt dat al wat aardiger dan de andere keer, maar alle begin is moeilijk zeker?

Uiteraard besteed ik ook nog de nodige aandacht aan Charlie en Lily. De een is al wat minder opgezet dan de ander met de komst van Emma dus hebben ze extra knuffels nodig!
Dankzij de balans waar ik het al over had, is er nu ook wat meer tijd en ruimte voor projecten allerhande. Zo ben ik eindelijk werk aan het maken van de website voor mijn bijberoep. Momenteel leidt mijn domeinnaam je nog steeds naar de Facebookpagina, maar dit kan niet langer de bedoeling zijn. Ondertussen leg ik de laatste hand aan de website en ik ben er best wel trots op.
Als ik mijn Visa-rekening bekijk, valt het ook op dat ik toch wel het één en ander bijeen geshopt heb. Ik ben heel blij met mijn nieuwe Burkerly (laptop)tas die ik via So Baggy kocht. Ik leerde de winkel via Josefien kennen (die blogwereld, toch, hé) en ondertussen mocht ik zelfs een gastblog voor hen schrijven waarin ik mijn favoriete items uit de webshop in de kijker zet!

Waar ik van geniet: meer en meer van de tijd die ik met mijn dochter spendeer. Als ik nu op die eerste weken terugkijk, heb ik ze misschien toch niet zo intens beleefd of misschien is het omdat er nu toch iets meer interactiviteit is? Ach ja, ik zal het nooit weten, maar ik geniet er wel meer van (denk ik toch).

Ik heb ook ontzettend genoten van mijn weekendje Londen. Ik had er echt nood aan! Zo’n weekend, hoe kort het ook is, bezorgt mij ook altijd een boost van jewelste. Ik kom terug boordevol ideeën en plannen, nu moet ik die nog realiseren natuurlijk.
Er werd hier ook wel wat te veel genoten van aperitieven en dat babybezoek heeft er ook geen goed aan gedaan: de weegschaal ging terug de hoogte in. Ik moet nu volharden en afkicken van de suikers. Makkelijker gezegd dan gedaan, maar ik zal wel iets vinden om mezelf te belonen!

Mijn boodschappen doe ik tegenwoordig gedeeltelijk bij de Buurderij Zedelgem waar je online inkopen kan doen bij de boeren uit de streek. Elke dinsdag kan je deze aankopen dan afhalen. Ik ontdekte zo enkele leuke adresjes in onze hometown met onder andere zelf gemaakte thee en overheerlijke ijsjes (Baileys ijs!). Dit initiatief bestaat ook nog in een pak andere steden en gemeenten dus zeker de moeite waard om eens te bekijken of dit ook in jouw buurt aanwezig is.

Waar ik naar luister: nog steeds het nieuwste album van Bear’s Den: Red Earth & Pouring Rain. Ondertussen heb ik nog meer spijt dat ik geen kaartje voor hun concert in november heb. Ik merkte trouwens op Spotify een pak nieuwe releases op. Die staan alvast in de wachtrij tegen dat ik Bear’s Den misschien een klein beetje beu ben.

Wat ik lees: ondertussen ben ik volop bezig in Harry Potter & The Cursed Child. Er was nogal wat kritiek op dit boek (je kan het niet echt een boek noemen, het is het scenario van het gelijknamige toneelstuk). Ik weet niet of die gegrond is. Je kan en mag hier geen roman verwachten, dat deed ik ook niet en ik geniet er echt wel van. Wat is het heerlijk om alle personages op dat moment in hun leven te leren kennen. Pure nostalgie! Helaas waren de tickets voor het toneelstuk iets te duur, zo niet gingen we zeker kijken. Ook op het nachtkastje: Waarom je moeder en ik bijna altijd een kamerjas dragen van Wouter Deprez. Deze werd mij aangeraden door één van mijn collega’s en ik heb er al zo van genoten en vooral mee gelachen. Ik raad deze aan alle kersverse ouders aan!

Ik nam ook een abonnement op Charlie. Ik kreeg vorig jaar al een nummer cadeau van mijn bestie Stijn (die zelf zijn bijdrage aan het blad levert!) en las ook hun voorjaarsnummer. Zelden heb ik zo van een magazine genoten. Al is de term magazine hier niet echt op zijn plaats. Bookzine, zoals ze zelf ook gebruiken, is Charlie volledig op het lijf geschreven.

Waar ik naar kijk: ik heb al heel wat uurtjes Netflix achter de rug, inclusief drie seizoenen van Suits. Samen met Steven ben ik nu bezig aan Game of Thrones (ik voor de eerste keer, hij de tweede keer). Ik vond het eerste seizoen bijzonder traag op gang komen, maar nu is het toch wel spannend al kan de ene verhaallijn mij beter bekoren dan de andere. Ik snap nog steeds de commotie rond Jon Snow niet, geef mij maar één van de andere mannelijk acteurs, hoor! In de vorige As We Speak had ik het al over Callboys. Uiteindelijk heb ik het volledige seizoen bekeken en dat had maar één reden: Jay Vleugels. Wat een heerlijk personage. Ik heb een aantal keer goed gelachen met de serie, maar dat was het dan ook. Ik kon De Ronde dan toch veel meer smaken.

Wat mij happy maakt: zo veel! Uiteraard nog steeds ons gezin, maar ook de vele uitstapjes (mét en zonder kind). Ik genoot samen met Josefien van Absolutely Fabulous – The Movie op het Filmfestival Oostende, we gingen met z’n drietjes naar Kookeet (wie had dat vorig jaar durven denken?), we maakten onze eerste officiële gezinsuitstap naar Thee met Vlinders in Knokke, ik woonde de opening van Roomin Gent bij, at een heerlijke lunch bij Brus in Gistel (enkel een foto van de koffie, een baby laat je niet altijd toe alle Instagrammomenten vast te leggen, zo blijkt), mijn tweedaagse in Londen, plannen maken (op professioneel vlak dan) voor 2017 en nog meer baby’s die zich aankondigen. Morris is er daar ééntje van, de andere collega-baby volgt in de eerstvolgende weken. Spannend!


Het moet niet gezegd zijn, maar toch: de foto’s van ons gezin die Silvie Bonne kort na onze thuiskomst maakte, maken mij meer dan happy.
Deze laatste komen trouwens goed van pas bij het inrichten van onze bovenverdieping. Wat is het fijn om na de werken nu eindelijk aan de slag te kunnen met het decoreren. Beetje bij beetje wordt het wat ik al een tijdje voor ogen had.

Straks begint nog eens een verlengd weekend met ons drietjes. We hebben nog niet zo heel veel plannen, maar maandagavond staat wel met stip in de agenda aangeduid. Dan is het hier het jaarlijkse Halloweenfeest met verschillende eetkraampjes, een heus spookbos en een leuke Halloweenstoet. Ik kijk er al naar uit!

En hoe vergaat het jullie? Leuke plannen tijdens het lange weekend?