as we speak #4

Het was hier de afgelopen weken wat stil, maar zij die me op social media volgen, weten ondertussen wel dat ik (nog) niet bevallen ben. Ik had het even druk naar aanloop van mijn (bevallings)verlof en concentreerde me ook wat op de taken die thuis op mij wachtten. Om jullie een idee te geven van waar ik zo allemaal mee bezig ben, doen we nog maar eens van As We Speak!

Waar ik mee bezig ben: kuisen! Zei daar iemand iets over nestdrang? Ik weet niet of het dat is hoor, ik heb gewoon graag dat ons huis proper ligt en dat was de laatste maanden niet het geval (aangezien we onze bovenverdieping onder handen genomen hebben). Ik was blij als een kind toen ik vorige week opnieuw toegang had tot alle kasten in onze woonkamer. Vandaag nam ik de badkamer onder handen en straks volgt de keuken! Ja, er is geen houden aan nu, hoor.
Tussendoor heb ik veel geshopt (online dan) en pakjes in ontvangst genomen. Ik denk dat er vorige week tot vijf pakjes op een dag toegekomen zijn. Laat ons zeggen dat ik heel wat van de leuke solden meegepikt heb en elke dag ontdek ik wel een nieuwe, leuke webwinkel. Ondertussen heeft de baby voldoende kleertjes (denk ik) voor de eerste weken en kan ik de wieg en kinderwagen aankleden.
Op mijn to-do lijst schiet er niet zoveel meer over en dat is goed voor mijn gemoedsrust. Dit had ik echt wel nodig en ik ben blij dat de baby mij vorige week al gunde, hopelijk doet hij of zij er nog drie weken bij!

Een week geleden zette ik trouwens mijn verlof in met een heerlijke brunch bij Brus in Gistel (mijn hometown!) samen met Josefien. Gezellig bijkletsen en ondertussen genieten van al het lekkers dat ze aanbieden: daar zijn we toch wel goed in!

Waar ik van geniet: het mooie weer en de uitstapjes die daar bij horen. Vorige week was misschien wel een beetje een werkvakantie voor Steven en ik: hij laminaat, ik de was en plas, maar ik wist hem toch te overtuigen om ‘s avonds wat te genieten met ons tweetjes, nu het nog kan. We wandelden langs het strand in Oostende en Knokke, aten heerlijke mosselen bij De Kombuis in Oostende en vertoefden een avondje op de Gentse Feesten.

Ik was niet van plan om hem daar te vervoegen, maar aangezien ik mij eigenlijk best goed voel, bevond ik mij er vorige week dan toch. Komt het nu door de terreurdreiging, het drama in Nice of simpelweg het zomerverlof, ik weet het niet, maar er was ontzettend weinig volk op de Gentse Feesten. Waar we twee jaar geleden nog aan een slakkengangetje door het Baudelopark moesten, ging het nu allemaal bijzonder vlot. Op alle terrasjes was er wel een tafeltje vrij en nergens lange rijen om iets te consumeren. Mij hoor je hierover niet klagen, maar ik kan me voorstellen dat het voor de uitbaters van Gentse horecazaken minder leuk is!

We gingen (op mijn aandringen) ook nog eens naar een fototentoonstelling in Gent: Eyes Wide Open die het verhaal van 100 jaar Leica fotografie vertelt. Voor mij is zoiets altijd puur genieten en inspirerend. Achteraf probeerden we een nieuw adresje uit: Chix. We aten er heerlijke vol-au-vent in een bijzonder leuk kader. Aanrader voor zij die wel een kippetje lusten in het Gentse!

Waar ik naar luister: vooral Radio 1 en Spotify. Tot vorige week luisterde ik elke dag naar de Zomer van 2016 en Studio France, nu ben ik overgeschakeld op de Zomer van 2016 wanneer het mij uitkomt en daarnaast aangevuld met Spotify. In de wagen staat Nostalgie op tijdens de zomermaanden wegens de zomerstop van het gewone radioseizoen.

Wat ik lees: momenteel ben ik Us van David Nicholls aan het lezen en deze leest vrij vlot. Nooit gedacht trouwens dat ik zo’n fan van mijn Kindle zou zijn, maar ondertussen kan ik hem echt niet meer missen. Wie nog twijfelt: ook de notoire papierliefhebber kan blijkbaar overstag gaan voor een e-reader.

Waar ik naar kijk: tot gisteren keek ik (indien we thuis waren) elke namiddag naar de Tour de France en ‘s avonds naar Vive le Vélo. Er waren een paar sterke afleveringen, maar ik merkte toch ook wat mindere gasten op. Bovendien passeerden een aantal gasten de revue die eerder al eens aan de tafel bij Karl aanschoven. Het land kan niet zo dun gezaaid zijn met wielerliefhebbers, toch?
Ik ben trouwens eindelijk begonnen met Game of Thrones. Steven heeft tot nu toe alle afleveringen gezien en vond het altijd zo jammer dat ik niet mee keek en dus haal ik nu mijn schade in. Doel is om tegen seizoen zeven helemaal mee te zijn, maar aan de hand van de recente nieuwsberichten over de filmopnames zal dit wellicht geen probleem zijn.

Wat mij happy maakt: congé! Ik had echt nood aan verlof al is het maar om orde op zaken te stellen. De laatste keer dat ik langer dan een week thuis ben geweest, was ergens rond Kerstmis, maar toen was ik nog maar pas zwanger en doodmoe (ik dacht echt dat ik nooit meer wakker zou zijn!) dus veel heb ik er niet aan gehad. Als ik dan al eens een dag verlof had de voorbije maanden was het altijd wel met een doel.
Eerlijk is eerlijk: ik mis toch wel het échte vakantiegevoel en wanneer ik door mijn Instagramfeed aan het scrollen ben, heb ik heel veel zin om aan een zwembad in de Provence te vertoeven in plaats van met mijn dweil door de keuken te dansen. Binnen een aantal weken ben ik dat wellicht helemaal vergeten, maar nu knaagt het toch nog even…

Aan de andere kant ben ik ook blij dat alles vorm begint te krijgen hier en ik ben heel tevreden met onze kinderkamer. De oorfauteuil van Ikea zal daar wel voor iets tussen zitten, net als de mooie kussensloop die ik een tijdje geleden van Claire kreeg. Zeg nu zelf: die past toch perfect?

En? Hoe vergaat het jullie? Aan het genieten van verlof of volgt dit pas later deze zomer? Laat het gerust weten in de comments of doe zelf even mee met de As We Speak!