de kronieken van een zwangere vrouw V (inclusief pronostiek winactie!)

Kijk eens aan! Week 38! Ik ben blij dat ik deze post nog kan schrijven alhoewel ik met deze woorden echt wel het lot aan het tarten ben: straks breekt mijn water. O wee, dan heb ik welgeteld een kwartier om mijn laminaat terug ‘proper’ te krijgen (althans, dat heeft mijn man me toch wijsgemaakt).

Mijn koffertje staat toch al mooi klaar. Enkel nog wat kledij erin proppen eens het zover is, want voor ‘t zelfde geld is het effectief nog twee, drie weken te gaan en dan is al mijn strijk voor niks geweest.
Moet ik er nog een tekeningetje bij maken? Het einde van een zwangerschap blijkt enorm frustrerend te zijn voor een controlefreak die graag alles plant. In mijn agenda staat 14 augustus gemarkeerd, maar het kan evengoed 1 of 21 of augustus zijn. Frustrerend, zeg ik u! Het resultaat is dat ik op alles voorbereid wil zijn (kan dit eigenlijk wel?) dus de voorbije weken spendeerde ik hoofdzakelijk aan nestdrang: de was en de plas weten niet wat ze meemaken. Niet dat het hier anders niet proper is, hoor, maar nu moet het 200% in orde zijn, dat is toch al 80% meer dan anders.
Aangezien ik geen voorstander ben van kraamkost, maar toch een back-up in mijn diepvries wou, heb ik de voorbije week ook heel wat gekookt. Laat ons zeggen dat we met de huidige voorraad wel een eindje zoet zijn.
De babykamer is ondertussen ook al zo goed als ingericht. Enkel over de kleerkast zijn er nog twijfels. Nu, voorlopig red ik mij wel met de commode en onze eigen kleerkast, maar ik ben er nog niet uit wat ik binnen enkele maanden ga doen.
Wat ik trouwens ontzettend moeilijk vind, is inschatten hoeveel pakjes, broekjes, truitjes etc… je nu al dan niet nodig hebt voor de komst van zo’n kleine spruit. Ik baseer me op de checklist van Kind & Gezin (met enige marge wegens gebrek aan droogkast), maar dan nog. Volgens mij komt het door al die Instagrambaby’s en de verschillende outfits die ze steeds dragen.
Ik ga nu mijn laatste week echt verlof in waarvan de tweede week dat ik alleen thuis ben. Waar ik zoals altijd met zo’n staycation problemen mee heb, is het ‘stay’-gedeelte. Ik kan moeilijk stilzitten en ik zie werkelijk overal werk. Onze bureau staat nog vol met dozen die georganiseerd moeten worden en het liefst van al wil ik elke dag een uitstapje en terrasje doen. We hebben dit toch wat proberen doen in de week dat Steven thuis was, maar er wachtte hem ook nog wat werk hier en er elke dag op uit trekken, was misschien ook weer te veel van ‘t goede.
De voorbije weken deed ik trouwens niet veel meer dan pakketjes in ontvangst nemen of daar lijkt het toch op. Ik denk dat er tot vijf pakketjes op een dag afgeleverd werden. Het bizarre is dat ze telkens in functie van de baby zijn. Nooit had ik kunnen denken dat ik zo makkelijk voor iemand anders dan mezelf zou kunnen shoppen, maar het is dus best wel mogelijk. Al weet ik wel dat het ook niet verder dan hem of haar zal gaan, hoor. Daarvoor shop ik nog veel te graag voor mezelf.
Ik kreeg ook nog leuke pakjes in de bus zoals deze mooie, zelfgemaakte vlaggenlijn die ik kreeg van iemand waar ik voor het werk mee samenwerk. Ontzettend lief! Deze krijgt uiteraard een heel mooi plaatsje in de kinderkamer.

Ik denk dat mijn relaas er zo goed als op zit en ja, ik heb toch nog wat bijeen gesprokkeld voor deze laatste editie van de Kronieken van een zwangere vrouw!

• Ik voel mij soms een circusact of één of ander dier in de dierentuin. Het kooitje ontbreekt nog, maar de starende blikken zijn er wel en ze zijn echt wel overal: tijdens een wandeling langs de Belgische kust, op de Gentse Feesten,… Om één of andere reden dwalen die blikken steeds naar mijn buik af. ‘t Is nu niet dat ik de eerste zwangere vrouw op deze planeet ben, hé.
• Waar ik me vrij ambetant bij voel: wanneer ze mij voorlaten aan de toiletten op de Gentse Feesten. Ik vind dit helemaal niet nodig, dus ik wacht liever netjes mijn beurt af. Eerlijk? Ik zou me er wellicht aan ergeren, mochten de rollen omgekeerd zijn. Ik ben er heilig van overtuigd dat de dames voor en achter mij een even volle blaas hadden dus wie ben ik om hun plasbeurt in te nemen, toch?
• De laatste maand is de laatste dag. Ik weet niet hoeveel keer ik deze al gehoord heb, het is gewoon niet meer bij te houden. Helaas, niet bepaald de ideale woorden om mee te geven aan een zwangere controlefreak.
• Alles wat ik doe, is plots gevaarlijk. Ik zou wellicht vier weken in de zetel moeten liggen en aftellen. Zo zit ik echter niet in elkaar. Toegegeven, de laatste dagen moet ik tussen het de was en plas door al eens vaker gaan zitten, maar het is niet zo dat dit een reden is om die was en plas niet meer te doen. Zei ik al dat ik niet goed kan stilzitten?
• Mijn checklist voor de materniteit blijkt toch een klein beetje langer dan de lijst die ik op nieuwsbrieven en andere websites te zien krijg. Ik selecteerde een aantal outfits, make-up gaat mee de koffer in wie denkt dat ik mij vier dagen lang naakt zal voelen wegens gebrek aan ringen en halskettingen is eraan voor de moeite. Met stip op nummer één, maar deze vond ik ook niet overal terug: het fototoestel. Hier is dat een rugzak met twee toestellen en drie lenzen, maar toch.

Zo, we zijn weer rond. Eigenlijk had ik deze reeks wat anders moeten inplannen, want binnen vier weken zit er geen deel VI aan te komen. Misschien beginnen we dan gewoonweg met een nieuwe reeks, wie weet.

Vooraleer ik afsluit, lanceer ik toch nog een kleine wedstrijd. Eigenlijk had die bij de vorige editie al aan bod moeten komen, maar toen ben ik die wat uit het oog verloren.
Onze familie, vrienden en een aantal collega’s doen er al aan mee: de pronostiek voor onze baby! Ik wil jullie nu niet onder druk zetten, maar zelf ben ik hier vrij goed in, dus ik doe achter de schermen ook wel mee voor de datum, het gewicht en de lengte. Jullie kunnen ook mee doen door een berichtje achter te laten in de comments met daarin:

• geslacht
• naam
• vermoedelijke geboortedatum
• lengte
• gewicht

Wie liever een mailtje stuurt: geen probleem!

Wat valt er te winnen?
Een pakketje met de doopsuiker (drie verschillende cadeautjes!) en een waardebon voor een fotoshoot. Deze laatste kan je wel pas vanaf december inruilen want de zelfstandige activiteiten worden ook even stopgezet tijdens mijn moederschapsrust.
Om het jullie makkelijk te maken: ik sluit de wedstrijd pas af wanneer ik de geboorte ook aankondig op de blog. Laat je hier echter niet door misleiden… Wie vandaag 18 augustus als vermoedelijke geboortedatum doorgeeft, maakt meer kans dan wie hiervoor nog één of twee weken wacht.

Voor wie het zich afvraagt: ik probeer de komende weken toch minstens één keer per week te bloggen, maar ik kan hier natuurlijk geen garantie voor geven. Ik heb alleszins nog materiaal genoeg dus leesvoer zal er sowieso zijn, inclusief de nodige babyspam of net weer niet!