Eerder dit jaar trakteerde ik jullie al op een aantal beelden uit de A day in the life of reeks waarbij ik het dagelijks leven van het nog jonge gezin van blogger Stephanie Duval twee dagen lang, mét fototoestel in de aanslag uiteraard, mocht volgen.
Aan de berichten te zien, waren jullie laaiend enthousiast over deze reportage dus brei ik hier vandaag een vervolg aan met deel twee.
Zoals jullie wellicht in de foto’s al gemerkt hebben, houdt Stephanie van een bepaald kleurenpatroon. Ook in de logeerkamer vond ik deze terug samen met enkele leuke details zoals de vintage ‘S’.
Ook de volgende morgen werd ik verwend met een heerlijk ontbijt. Het doet me er aan denken dat ik ontzettend hard mijn zachtgekookt eitje mis. Is het al augustus?
Ik vind het altijd fijn om in de ouderlijke slaapkamer te fotograferen. Ook bij Stephanie thuis was dit niet anders. Een bed is nog steeds een heerlijk mooie backdrop. Het feit dat deze kamer dan ook nog eens in neutrale tinten ingericht was, maakte het des te aangenamer om te fotograferen.
Babyvoetjes -en beentjes zijn zowat het schattigste dat er bestaat. Een luiertafel biedt dan ook heel wat mogelijkheden voor dergelijke beelden.
De papa mocht natuurlijk ook niet ontbreken op de foto’s. En hoe mooi zijn die gecoördineerde outfits wel niet?
Happy socks = happy family!
Je kan er niet om heen: dit is gewoonweg een prachtig gezin! Ik hou ontzettend van het vastleggen van dergelijke beelden: ongedwongen en ook de personen op de foto stralen dit uit. Ze bevinden zich in hun (veilige) thuis: ideaal om met een baby foto’s te maken zonder ze onder te dompelen in één of andere studio of op een vreemde locatie.
Bij een blogger op bezoek zijn, betekent ook dat er aan de andere kant gefotografeerd wordt. Wat wil je ook met zo’n lunch setting?
Ja, ik geef het toe, ik ben nog steeds (niet zo) stiekem jaloers op het mooie uitzicht van dit appartement!
Ik kan het niet laten: op elke luchthaven wil ik wel enkele foto’s nemen. Luchthavens boeien mij echt mateloos: ik kan er uren doorbrengen in de vertrekhal of transitzone en verhalen verzinnen bij de mensen die er rondlopen. Het geeft mij ook altijd een instant vakantiegevoel.
Al moet ik toegeven dat ik na de aanslagen van 22 maart wel met gemengde gevoelens naar deze beelden kijk. Ik ben sindsdien niet meer op een luchthaven geweest en ik weet ook niet hoe ik me zal voelen wanneer ik er de volgende keer rondloop. Ik hoop alleen maar dat de magie er voor mij nog steeds zal zijn.
Prachtige foto’s, Kelly!
Heel benieuwd hoe rijkelijk je foto’s van jullie kindje gaat delen. Maar dat ze prachtig zullen zijn, dat is ondertussen wel zonneklaar.
x
Dankjewel, Lies! Rijkelijk: ongetwijfeld. 😉 x
Alweer zo’n prachtige foto’s!
En die sokjes, gewoon te schattig. En nu ga ik echt moeten stoppen met blogs lezen waar té schattige babyfoto’s op staan, want dan lijkt het wachten nog langer te duren 🙂
Merci! Haha, van mij valt dat precies nog mee. Ik denk dat er daar een reden voor is: de kamer is nog niet klaar (we hebben nog geen meubeltjes ofzo) dus het kind kan ook nergens terecht. 😉 Eens die kamer er zal staan, wordt het een ander verhaal!
Wauw, Kelly, supermooie foto’s! En ik vond het ook best wel raar om vorige week de luchthaven binnen te wandelen. Maar anderzijds ook wel blij dat alles gewoon kan verder gaan.
Dankje, Katrien! Idem hier!
Prachtige foto’s, Kelly! Juliet is dan ook echt een dotje.
Ik ben alvast heel benieuwd naar jouw toekomstige foto’s 😉 x
Dankjewel, Ineke! En inderdaad, Juliet heeft dat goed gedaan dat weekend!
Goh jong zo mooi Kelly! Ik ben keihard fan van foto’s van zo’n ‘dagdagelijkse taferelen’, moet ik toch ook ooit van mijn eigen gezinnetje laten maken denk ik dan. P.S.: en nu heb ik ongelofelijk veel goesting in meloen met parmaham 🙂 Liefs, Els
Ik ook! We zullen dat dus zeker bij ons ook laten doen. 🙂
Hier ook zin in die meloen met parmaham, maar dat laatste mag ik (denk ik) niet eten! Boehoe!