40 rondjes rond de zon in Londen

In januari nam ik plaats op tram 4. Wie mij kent, weet dat ik van verjaardagen hou: waarom zou je die niet vieren? Sorry, maar mensen die verjaardagen aan zich laten voorbij gaan: ik snap ze niet en ik zal ze nooit snappen. Ik vier het leven en prijs me gelukkig dat ik een jaartje ouder mag worden.

Voor mijn 40ste mocht het wat meer zijn. Tien jaar geleden stapte ik op tram 3 in Kopenhagen alhoewel ik niet zo heel veel zin in die tram had. Het gevoel dat ik eindelijk volwassen moest worden… . Een decennium later is dat gevoel er amper nog. Van 30 naar 40 was.. ik heb er niet veel woorden voor, maar ik het gevoel dat dit wel volwassen worden is. Ik moest het op bepaalde momenten ook gewoon vinden. Er zijn keuzes gemaakt, ik heb gesprongen, ik heb gelachen, ik heb veel gehuild, maar al die dingen vormen ook de persoon die ik nu ben.

Soit, we weiden uit. Veertig worden zou ik dus op een speciale manier vieren. Canada stond lange tijd op mijn radar aangezien een vriendin uit het middelbaar er woont. Dat laatste was op een bepaald moment niet helemaal zeker meer en ik moet natuurlijk ook wat op het budget letten. Dan werd het dichter bij huis kijken.. mijn twee favoriete steden zijn Londen en Parijs en het was moeilijk kiezen. Dus hakte de husband de knoop door en trokken we drie dagen naar Londen. Een citytrip om nooit meer te vergeten! Ik neem jullie even mee tijdens onze driedaagse.

Altijd een blij weerzien wanneer we toekomen in St Pancras International. En kijk naar dat mooie winterlicht op de Eurostar.

Een vleugje yolo want na uren, dagen, weken, maanden zoeken, viel mijn oog op The Egerton House hotel vlakbij het V&A museum. Ik wilde voor één keer in een echt luxehotel overnachten. Ook daarin heb je verschillende prijsklassen, zo veel was duidelijk. Sommige zijn echt navenant. Dit was een luxury boutique hotel: kleinschalig en op en top Brits.
Uiteraard had ik laten weten dat het mijn verjaardag was (eigenlijk de onze want de husband doet dat twee dagen eerder dan ik, maar is een jaartje jonger) en we kregen bij aankomst een upgrade. Geen slechte start.

Zoals dat gaat, had ik alle restaurants op voorhand vastgelegd. Iets met prioriteiten. Dishoom stelt nooit teleur: daarvoor alleen al verhuis ik naar Londen. Dat kaneelijs: to die for.

Na onze lunch bij Dishoom wandelden we richting Notting Hill. Het was alweer eventjes geleden dat ik er was en ik had gezien dat ze er ook een paar leuke shops hadden. Altijd fijn kuieren daar.

Vooral de wijken in Notting Hill zijn de moeite om rond te wandelen. Ik zou het daar wel gewoon kunnen worden….
Zei er iemand schaduwspel?

Na onze wandeling maakten we nog even een pitstop in het hotel om ons op te frissen. De kamer was super mooi, maar check die buitenkant. Wat een droom!

Een voorbereid vrouw is er twee waard en ook de aperitief ‘s avonds werd op voorhand geboekt na een tip op Instagram. Bar Termini bevindt zich in hartje Soho, is klein, gezellig, rumoerig, een beetje van alles. De beste negroni’s (ze maken ze zelf, op voorhand gebotteld én zonder ijs) en de plaats waar de husband die ook leerde appreciëren. Om het aantal negroni’s te compenseren deden we toch al wat van antipasti.

‘s Avonds laat hadden we reservaties bij Nopi, waar ook mijn broer en schoonzus ons vergezelden. Ik kreeg een super mooi cadeau (ik durf de doos bijna niet aan te raken) en mijn schoonzus zorgde voor een aangepast dessert. Heerlijk vertoeven daar. Voor mij de beste maaltijd van ons verblijf. Ik blijf een hele grote fan van Ottolenghi.

Zaterdagochtend, 21 januari. IT’S MY BIRTHDAY!!! Forty and fabulous! Het leven is een feest, je moet alleen de slingers zelf op hangen. Bij deze:

Zo van die dingen die op de bucket list staan die geen bucket list is: room service. Om ten volle van onze mooie kamer met prachtig uitzicht en zon in de ochtend te genieten, lieten we het ontbijt op de kamer brengen. Ik kan dit leven wel gewoon worden. Een heerlijk Engels ontbijt ook, met alles erop en eraan: just how I like it!

Of ik een nieuwe pyjama gekocht had voor de gelegenheid? Misschien. Ik kon moeilijk in mijn oude vodden overnachten in zo’n mooi hotel.

Bij een citytrip hoort ook wat cultuur, dat is toch mijn mening. The Houses of Parliament stonden al lang op mijn verlanglijstje en bezoek is enkel mogelijk op zaterdag. Ik ga vaak in de week naar Londen dus dit was mooi meegenomen.

Dit is echt een bezoek waard. Meer dan anderhalf uur hebben we hier rondgewandeld, onder andere ook in Westminster Hall waar je de Queen vorig jaar een laatste groet kon brengen.

Londen heeft echt van die gezellige straatjes met de tofste winkels en restaurants. Daar trokken we heen na ons cultureel uitje. Beetje wandelen, wat verpozen, shoppen. Een betere namiddag kon ik me niet wensen.

Yayoi Kusama doet dit jaar een samenwerking met Louis Vuitton en dat wordt gevierd in verschillende wereldsteden. Londen mocht niet ontbreken: kijk hoe indrukwekkend dit beeld van haar aan de gevel van Harrods. Er was ook van alles te doen hierrond met ellenlange wachtrijen uiteraard. Hoogtepunt was wel de robot die zo realistisch was dat het een beetje eng werd.

Toen we terug op ons hotel kwamen, stond deze beauty te wachten. Wat. Een. Taart. We hadden net een dessertje mee van een marktje en dan dit. En hoe mooi ook.

Ons hotel is ook gekend voor de bijhorende bar waar ze naar het schijnt één van de beste martini’s van Londen tevoorschijn toveren. Het leek wel een beetje toveren toen de bartender dit op een rolwagentje vlak bij ons klaarmaakte. Of deze nu tot mijn favoriete drankjes behoord? Uiteraard!

Na de aperitief met martini ging het met de Uber richting Mount St. restaurant. Een prachtig restaurant dat meer weg heeft van een museum. Naar het schijnt zijn de kunstwerken aan de muur meer waard dan het gebouw zelf. Een prachtig kader dus. We aten er Britse gerechten met een twist. Een aanrader, zeker voor speciale gelegenheden.

Uitzicht in onze kamer: meer Londen dan dit wordt het niet.

Ons allerlaatste dagje zette ik in met een heerlijke facial. Na een deugddoende behandeling bij Elemis wandelde ik nog even door Bond Street op weg naar de echtgenoot die ergens rond Piccadilly vertoefde. Ook daar was de Louis Vuitton winkel weer helemaal aangekleed.

Koffie bij Ralph Lauren? Waarom niet!

Een bezoekje aan de mooiste boekenwinkel (én hofleverancier)? ‘t Zal wel zijn! Hatchards omvat enkele verdiepingen en heeft een ontzettend mooie selectie. Ze brengen ook zelf klassiekers opnieuw uit. Altijd een plezier om hier rond te neuzen.

Onderweg nog even passeren langs Piccadilly Circus. Londen is toch zo mooi!

We konden het niet meer treffen met ons bezoek want het was ook Chinees nieuwjaar. Het jaar van het Konijn werd ingeluid. Ik bedoel maar… Heerlijk om al die festiviteiten te aanschouwen en uiteraard ook zelf even deel te nemen.

Nog even afsluiten met de mooiste stationery winkel ooit in de buurt van Covent Garden: Choosing Keeping. Wat een droom! Lyrisch word ik er over. Bij het afrekenen verpakken ze alles nog eens zo mooi en mag je zelf een label kiezen om de verpakking dicht te plakken. De husband dacht dat ik ging flauwvallen of dergelijke. Ik bedoel maar: als zelfs hij doorheeft wat een service en wat een winkel dit is.

Nog even vaarwel zeggen aan The Egerton House Hotel. Als je een speciale ervaring in Londen wil dan is dit je adres. Niet voor alle dagen, maar het leven moet je vieren!

Drie dagen het leven vieren: het was een goed idee (al zeg ik het zelf)! Op naar meer van dat!