40 dagen bloggen

Zot zijn doet geen zeer. Ik zeg dat vaak, zowel over mezelf (zelfkennis is het begin van alle wijsheid) als over een ander.

Weet je: eigenlijk blog ik graag. Heel graag zelfs. Mijn blog bracht mij in contact met hele wijze mensen, leverde mooie vriendschappen op en bezorgt mij ook nu nog leuke opdrachten voor mijn bijberoep. Nochtans, de teller van het aantal blogposts was vorig jaar beneden alle peil. Geen haan die daar naar kraait en het zal velen worst wezen of ik nu één keer per maand dan wel één keer per week of zelfs per dag blog.
In alle eerlijkheid? Ik mis dat bloggen wel.

Vorig jaar schreef ik mij in voor de 40 dagen bloggen challenge van lieve Kathleen. Het werden 40 dagen niet bloggen. Niemand die daarvan wakker lag, maar het knaagde toch een beetje aan mij.

Onlangs vond ik een oproep voor de editie van dit jaar in mijn mailbox. De e-mail in kwestie staat nog steeds bij mijn ongelezen berichten, maar ik kan er niet om heen: overal lees ik mensen die begonnen zijn aan hun 40 dagen. Ook die andere Kelly (eigenlijk zowat mijn blogidool, right?).

Heb ik het druk? Ja. Maar druk is (soms) ook een modewoord. We hebben het allemaal druk druk druk. En als ik een paar keer minder scroll en swipe op mijn iPhone heb ik wellicht al de helft van een blogpost geschreven. Dus: ik ga ervoor.

En voor diegenen die zich pietje precies wanen: ‘t is nog steeds 14 februari in een andere tijdszone. Punt. Andere lijn.

Ik kijk er alleszins geweldig naar uit: de goesting is er en eigenlijk, that’s all it takes!

(ondertussen heb ik de e-mail van daarnet wel open gedaan en daar vond ik de leuke banner die ik bovenaan plaatste. Merci, Kathleen!)

Doen jullie ook mee? En wat willen jullie hier de komende 39 dagen lezen?