Ondertussen zijn we al aan de voorlaatste dag van 2017 beland. Gisteren liet ik jullie al even mee kijken naar mijn favoriete beelden op professioneel vlak. Ook op privévlak is het fototoestel, of dat nu mijn smartphone of mijn professioneel toestel is, nooit veraf. Een kind krijgen, zet je leven helemaal op zijn kop. Vooral op emotioneel vlak dan. Ik merk dan ook dat Emma de hoofdrol speelt in mijn selectie.

Jaarlijkse familiefoto

Twee jaar geleden ontdekte ik kort voor de eindejaarsperiode dat ik zwanger was. Ik heb toen meteen een nieuwe traditie in het leven geroepen: het maken van een familieportret op Kerstdag. Dat is dat ene jaar gelukt, vorig jaar lagen Steven en ik allebei ziek in bed en zetel. We stelden de foto een weekje uit want we hadden geen van beiden de kracht of energie om op de foto te gaan. Wat we toen nog niet wisten, was dat het de laatste foto met Akira zou zijn, die eind februari gestorven is. Ook dit jaar gebeurt de foto met een weekje uitstel aangezien een keelontsteking en snotvalling mij op Kerstavond wisten te vinden. Ondertussen schrijf ik deze blogpost met een citroen/gemberthee wat betekent dat de keelpijn aan het terugkeren is. O jee!

Winter wandeling in het bos

Steven en ik wandelen allebei graag in het bos: we lieten er zelfs onze huwelijksfoto’s nemen. Van zodra het mooi weer is en we geen plannen hebben, trekken we richting het bos. Daags na mijn verjaardag was het een stralende winterdag: ideaal weer voor een wandeling en om wat foto’s te nemen met het mooie licht in deze tijd van het jaar. Dit is en blijft één van mijn favoriete foto’s van Emma en ik.

Emma is 6 maanden

In het eerste jaar maakte ik elke week (én maand) een foto van Emma. Ondertussen blijven enkel de maandfoto’s over. Bij speciale mijlpalen of wanneer ik merk dat ze wel te vinden is voor een fotoshoot, neem ik mijn tijd en fotografeer ik zo lang mogelijk. Toen ze zes maanden was, resulteerde dat in onderstaand beeld. Ook deze behoort nog steeds tot mijn favoriete beelden aller tijden en siert ook mijn iPhone hoesje.

Een dag in het spoor van Tom Boonen tijdens zijn afscheid

Dankzij een uitgebreid netwerk kreeg ik een aantal dagen voor Parijs-Roubaix een telefoontje of ik op weekend wou met Quick-Step Floors Cycling Team. Inbegrepen: hotelovernachting, diner en ontbijt met de ploeg en een plaatsje in VIP-wagen. Dat moet je mij geen twee keer vragen! Het was een fantastische tweedaagse, een droom die na al die jaren uitgekomen is!

Pitstop op weg naar de Alpen

In juli gingen we voor het eerst met Emma op reis. We kozen voor een bekende locatie, Alpe-d’Huez, en ook Emma genoot zichtbaar. Haar gezicht op weg naar onze vakantiebestemming spreekt alleszins boekdelen.

Subliem licht in de Alpen

Mijn Instagram-bio zegt het al: ‘chasing light’. Ja, dat is wat ik doe: het mooiste licht zoeken. Ik fotografeer het liefst met natuurlijk licht en ik kan zo blij worden van ontzettend mooi natuurlijk licht. Op zulke momenten is het van ‘stoooop’ zodat ik vlug even uit de wagen kan springen en een foto maken.

Met Emma op mijn favoriete berg

De Col du Galibier is om verschillende redenen mijn favoriete berg (misschien moet ik daar eens een blogpost over schrijven?). We hadden chance met het weer want het was een bijzonder heldere dag en we konden kilometers ver kijken. Geen betere dag dus om Emma te laten kennis maken met dit speciale plekje.

Rust

Wanneer we ergens plaatsnemen om een koffie te drinken, zonder ik me graag even af, mét fototoestel in de hand uiteraard. Dit beeld, genomen op de laatste dag van onze vakantie, straalt zo’n rust uit. Ik zou meteen naar daar willen (in de zomer graag) en mij in zo’n stoeltje zetten, met de zon op mijn snoet.

Dikke leute

Speelgoed heeft Emma niet nodig, entertainment is haar ding. We merken het zeker nu ze thuis is tijdens de Kerstvakantie, maar op reis was het ook hét middel om haar tevreden te houden. Dat en de meest simpele dingen die je je kan inbeelden. Ik kan alleen maar blij zijn dat ze content is met de kleine dingen in het leven.

Emma is 1!

Dé mijlpaal van dit jaar was ongetwijfeld Emma’s 1ste verjaardag. Op Etsy had ik zo’n speciale birthday outfit gekocht (ja, ik ben zo’n moeder, don’t judge me) en we zouden foto’s nemen in het bos. We gingen uiteindelijk drie keer terug: drukke agenda’s en een zieke baby, het is niet altijd de ideale combinatie.

Uitwaaien in Cadzand

Ik merk dat ik de laatste maanden heel wat nood heb aan rustmomenten. Ze zijn schaars en ik zou ze beter moeten inplannen, maar we doen wat we kunnen. Eéntje die er uitsprong was een namiddag Cadzand. Het was net niet te fris en er stond een heerlijke zeebries. Uitwaaien zoals het hoort!

Kerstportret Emma

Normaal gezien neem ik tijdens het jaar ook veel foto’s voor privéprojecten: een idee hier, een idee daar. Dit jaar bleven de ideeën uit of ontbrak het aan tijd en middelen om hen uit te voeren. Insert hoofd leegmaken en plots was er terug een idee. Vaag, maar er was er ééntje. Ik bleef niet bij de pakken zitten en plande een fotosessie met Emma in die helemaal uitdraaide zoals ik hem in mijn hoofd had.