Hebben jullie dat ook? Ik voel me al enkele weken wat doelloos. Januari is zo’n maand vol voornemens en intenties. Een frisse start want een nieuw jaar, maar ik voel het niet. De dagen voelen lang aan, ik heb moeite om uit bed te komen en voel me vaak moe. Ik mis precies een joie de vivre. Het liefst van al zou ik in de zetel liggen schimmelen en ganse dagen boeken lezen en tv kijken. Alleen: op die manier komt er geen brood op de plank. Wellicht zou de joie nog veel verder te zoeken zijn: altijd maar vertoeven in één of andere fantasiewereld zal het hem ook niet doen.
Ik zit op een moment in mijn leven waarop ik, ondanks de omstandigheden, me nochtans mentaal best goed voel. Er wordt elke week twee keer gesport, ik maak quasi elke dag vers eten klaar, Emma doet het heel goed. Veel zit ongeveer goed en toch voelt het niet goed. Ik zocht al even naar een woord en onlangs hoorde ik het bij Trinny Woodall: unsettled. Ja, ik weet het, weeral Engels, maar het omschrijft precies hoe ik me voel.
Blijkbaar is het niet zo ongewoon, een soort van winterslaap. Met de lente zou het tij moeten keren dus ik moet het nog even geven. Het gebrek aan zonlicht de voorbije maanden zal ook wel een rol spelen. In de maand december was er amper zes uur zonlicht. Ik schrijf het maar voluit want in cijfervorm lijkt het precies nog minder dan het al is. Dit gebrek aan zonlicht heeft me nog nooit parten gespeeld. De winter is één van mijn favoriete seizoenen want én Kerst én mijn verjaardag. Dit jaar is het toch wat anders. Nostalgische buien zijn me niet vreemd en ik voel me meer somber dan anders. Al kan de hormoonhuishouding daar voor iets tussen zitten. Deze wordt immers fictief geregeld sinds ik mijn schildklier vaarwel zei.
Soit, ik ben niet op zoek naar medelijden of tips. Het is een fase en ik pik zonlicht mee wanneer het kan. Ik wou gewoon dit gewoon even kwijt en delen. Zo is het via mijn vingers uit mijn hoofd en gevoelens delen helpt vaak. Daar moet ook niet altijd iets tegenover staan. Weeral wijze woorden van Trinny. Precies alsof ze mijn vriendin is, maar ik ken ze enkel van de socials.
Over die intenties gesproken: ik doe er niet aan mee. Geen new year, new me, je krijgt gewoon same me. Die is ook al goed genoeg. Ik geloof niet in al dat gestart in de januarimaand. Voor mij loopt het beter intuïtief, hoge pieken of dalen doen meer kwaad dan goed.
Al nam ik me wel voor om socialer te zijn. Ik ben dat wel, vind ik, maar er is soms een gebrek aan connectie. Zeker in deze vluchtige tijden. De grijze dagen zorgen ook voor weinig initiatief tot sociaal zijn. Dus nam ik me voor (tiens, toch een voornemen?) om meer af te spreken met mijn vrienden. Het begon met een etentje in de eerste weken van het jaar. In februari vier ik dan nog eens mijn verjaardag met een zoete inval. Er wordt een ganse dag geklonken op het leven, vrienden en hun kroost zijn welkom. De reacties waren alleszins enthousiast.
Een beetje veel gebabbel en hersenkronkels, ik vraag me af of het herkenbaar is voor jullie. Hoe dan ook, heb je last van de lange winter en de grijze dagen? Even omarmen: laat je zelf toe om even onder dat dekentje te kruipen. Kom toch maar even piepen rond de lente, voor wat nieuwe energie. Die komt terug, toch?
Ik begrijp je gevoel en het is zeker herkenbaar! Al had ik het eerder bij het begin van de winter dan nu, toen moest ik me echt vooruit slepen en was ik liever hele dagen thuis in mijn veilige cocon blijven zitten of liggen. Sociale uitjes plannen is alleszins een goed idee!
Zeeeeer herkenbaar, ik voel veel affiniteit met winterslapers dit jaar
Amai ja idem! Nochtans vind ik de winter (vooral sinds enkele jaren) helemaal niet zo erg. Ik geniet van thuis zijn, de chauffage die op mag, kaarsjes, … Maar de laatste weken krijg ik het toch ook wat lastig. Net omdat ik meer thuis en binnen zit, heb ik minder zin om dingen te gaan doen haha, terwijl dat alleen maar helpt natuurlijk. De lente zal inderdaad wel helpen. Want ik mag dan wel van de winter houden, geen enkel seizoen moet eindeloos duren natuurlijk 🙂
Het gevolg van een verstoorde en of wegvallende hormoonhuishouding mag je echt niet onderschatten op je hele zijn. Zeker hier eens voor kijken, hormoontherapie. En ja go with your flow. Altijd leuk om je te lezen, Kelly.