Dankzij mijn blog leerde ik de afgelopen jaren talloze fijne mensen kennen. Ik vermoed dat het één van de redenen is waarom de drive om te bloggen blijft hangen. Om het dan nog niet te hebben over alle kansen die ik hierdoor al gekregen heb.
Met sommige mensen klikt het gewoon en dan ontmoeten we elkaar al eens in real-life, dat kan na louter online contact, maar dat kan ook na elkaar ontmoet te hebben op één of ander blogevent.
Eén van die laatste is Lies. Ik leerde haar kennen op de eerste #boostyourpositivity brunch vorig jaar. Het was een zonnige lentedag en ik had mijn nieuwe zilverkleurige schoenen aan. Die doen wat met een mens, blijkbaar, want ze trokken alvast de aandacht van Lies.
Fast forward naar februari 2016: ondertussen hebben we mekaar gespot op één van de U2-concerten (dit kan geen toeval zijn, tussen 20 000 mensen, denk ik dan) én zagen we elkaar al eens terug op de tweede #boostyourpositivity brunch eind vorig jaar.
We hebben beiden graag ons fototoestel in de hand en vonden er niet beter op dan aan de vorige ontmoetingen een vervolg te breien.. in Brugge. De hometown van Lies waar ik nu ook niet zo ver vandaan woon.
Afgelopen weekend was het zover: op een natte, grijze zaterdag hadden we afgesproken op de Markt waarna we ons vlug richting #food begaven, waar ik gereserveerd had voor de lunch. Lies is vegetariër dus riep ik de hulp van enkele lieftallige collega’s in om een adresje te vinden dat wat meer te bieden had dan die ene vegetarische pasta. #food vulde die verwachtingen moeiteloos in. Een uitgebreide kaart (keuzestress!), vlotte en vriendelijke bediening en een (h)eerlijke keuken. Ik ga hier gauw nog eens terug!
Het idee was er om samen door Brugge te slenteren, mét fototoestel in de aanslag. Regen en fototoestellen, dat gaat echter niet zo goed samen en dus gingen we beiden op zoek naar een binnenlocatie.
Blijkt dat we allebei nogal vroom waren die dag want elk hadden we zowaar een kerk op het oog.
We startten met de Walburgakerk. Ik kwam hier vorig jaar al eens met de collega’s toen we een kijkje mochten nemen achter de schermen (voor de geïnteresseerden: wij maken o.a. boekhoudsoftware voor kerkfabrieken) en ik vond de kerk prachtig, vooral het licht dan.
Hier waren we toch wel eventjes zoet en het mag gezegd worden: als fotograaf is het altijd leuk om op stap te gaan met een gelijkgestemde ziel. Geen vreemde blikken bij wat lijkt op het maken van een wel heel bizarre compositie, geen roloog bij het maken van de perfecte Instagram-foto. Heerlijk, toch?
Vervolgens ging het richting Magdalenakerk, de suggestie van Lies. Nog steeds een parochiekerk, maar met een net iets andere invulling dan de doorsneekerk. Hier huist YOT, een labo voor levensbeschouwing zoals ze zich zelf omschrijven. Neem even een kijkje op hun website naar al hun initiatieven, waarvan de Magdalenakerk er één is.
Het voelde toch wat vreemd aan: een kerk met een waterpartij, een schommel en een aantal kunstinstallaties. Toch vond ik het idee erachter wel wat charme hebben. Beslist een bezoekje waard wanneer je even in Brugge vertoeft.
Uitgeregend kwamen we nog een fouter dan foute carnavalstoet tegen waarna het hoog tijd was om nog wat bij te praten bij een kopje koffie en een Brusselse wafel.
Voor herhaling vatbaar? Dat zeker!
Hele mooie foto’s en tof dat jullie eens de minder populaire kerken hebben uitgezocht. En daarom niet minder mooi! Mijn zoon heeft zijn eerste communie in de Magdalenakerk gedaan, die waterpartij speelde toen ook een belangrijke rol, heel origineel.
Als je nog eens in Brugge bent, moet je eens op zoek naar de OLV-blindekens kapel, in de Kreupelenstraat. Heel klein, heel speciaal. Nooit iemand te bespeuren.
Mooie foto’s!