as we speak #10

Meestal sluit ik een lange periode van niet bloggen af door middel van een nieuwe As We Speak. Dat is ook nu niet anders. De teller staat ondertussen op bijna een maand. De goesting is soms een beetje zoek, de inspiratie is er wel, maar de woorden en zinnen geraken gewoon niet uit mijn vingers. Is dat dan die beruchte writer’s block? Ik weet het niet, maar ik heb het ook voor wanneer ik op de ontspanknop van mijn camera wil drukken.
Thuis doe ik het af als een gebrek aan inspiratie en misschien is het ook maar dat. Ik weet waar ik die inspiratie kan halen, maar even op en af voor een citytrip is wel een dure inspiratietrip, niet? Vakantie kan ook deugd doen, maar een staycation betekent voor mij meer een kluscation dan wat anders. Misschien is een geblinddoekte staycation wel de oplossing: zie toch nog wat inspiratie!
Nu, een mens moet ergens beginnen en aangezien ik zelf een nieuwsgierig beestje ben, laat ik jullie graag even meekijken in mijn leven de afgelopen maanden. Reality tv read, gratis en voor niks: kom dat lezen!

as we speak #10

Waar ik mee bezig ben

Als er bij mij één iets niet ontbreekt, dan is het wel bezighouding, zoals we dat hier zo mooi kunnen zeggen. Deze maand vierde ik de derde verjaardag van mijn eigen bedrijfje en ik zie dat het groeit. Het eerste jaar was zoeken, maar met ontzettend fijne opdrachten. Het tweede jaar stond ik grotendeels aan de zijlijn te kijken want zwanger/mama zijn en een bijberoep gaan (helaas) niet samen. Ik ben dus zeker tevreden over het verloop, maar het kan en mag natuurlijk nog wat meer zijn.
De combinatie werk-privé begint iets beter te lukken zolang ik maar goed plan en gezond eet. Over dat laatste heb ik het straks nog wel.
Mijn huishouden moet er wel aan geloven en op mijn verlanglijstje met Kerst prijkt ondertussen een poetsvrouw. Het is een mes dat langs twee kanten snijdt, hoor. Aan de ene kant mag ik er niet aan denken dat er hier iemand aan al mijn spullen zit, maar die uren poetsen die ik dan in mijn vrije momenten doe, zijn er tegenwoordig echt te veel aan. Tja, en ik heb nu éénmaal graag dat het hier proper is.
Ik heb trouwens heel wat leuke plannen die ik zo vaak als mogelijk naar mijn bullet journal vertaal, maar om één of andere reden lukt het mij de laatste maanden niet om ze uit te voeren. Ergens een ‘ik zoek het woord nog van wat ik allemaal doe’-block.

as we speak #10

Waar ik van geniet

Mijn Timehop (ik ben een sucker voor herinneringen en kan niet zonder deze app) liet me daarnet weten dat het vandaag exact een jaar geleden is dat mijn zwangerschapsverlof erop zat. Nu nog meer dan toen, geniet ik zo intens van Emma. Ik zou nog eens drie maanden peuterverlof willen hebben. Ik heb dat enigszins wel in mijn 1/5 ouderschapsverlof, natuurlijk. Toen Emma twee maanden was, ging ik nog op bezoek bij mijn broer in Londen. Tegenwoordig heb ik het al moeilijk tegen de middag op een doodgewone werkdag.
Ik kan ook zo genieten van thuis te zijn tegenwoordig. Zoals Kelly dat zo mooi op Instagram schrijft: gyhhe, zoals we dat in West-Vlaanderen zeggen. Kaarsjes aan, dekentje, Netflix and chill. Heerlijk!
Ik kan ook weer meer en meer genieten van de gewone dingen in het leven zoals een goed boek, een leuk tv-programma. Ik word daar rustig van. Geen gedoe met de laatste hippe hotspots, ik heb daar even genoeg van.
Met die rust is ook de zin voor het koken en bakken teruggekomen. In het weekend durf ik dus al eens iets in de oven te zetten. Op maandag genieten mijn collega’s soms eens mee en ze vinden dat precies niet zo erg.

as we speak #10

Wat ik eet

Waar ik in de vorige editie van deze rubriek meer dan 10 kg afgevallen was, zijn er nu terug wat bij. Het is een dagelijkse strijd om gezond te eten want ik eet zo graag en ik hou ook gewoon van ongezonde brol. De winter maakt het er voor mij niet gemakkelijker op want geef toe: wat is er beter dan een heerlijke ovenschotel, right? Right?
Ik probeer nu terug wat regelmaat in mijn maaltijden te krijgen en vaarwel te zeggen tegen tussendoortjes, maar het is en blijft een ontzettend moeilijke opdracht. Nochtans voel ik me een stuk beter in mijn vel en ben ik minder vermoeid wanneer ik de (soms dagelijkse) porties chips weg laat, maar dan heb ik een zwak moment en begint de mallemolen opnieuw. Discipline zat op elk ander vlak, maar wanneer het op eten aankomt, kan het zeker (veel) beter!
as we speak #10
Wat er nogal vaak op het programma stond: etentjes. Hoofdzakelijk lunches, ofwel met de echtgenoot, familie of collega’s. We gingen eindelijk een hapje eten bij Ben’s Bar 28: oh my. Om duimen en vingers bij af te likken. Of ik hiervoor naar Ieper zou verhuizen? Maybe! Ook een aanrader in eigen dorp: Bistro Boschvogel. Met de collega’s blijven Parazzar en Phare de Vie in Brugge vaste waarden. Niet onbelangrijk: bediening en ontvangst zijn voor mij altijd een pluspunt!

as we speak #10

Waar ik naar luister

In juli was ik nog op zoek naar de schrijf van 2017, ondertussen heb ik hem gevonden. Neen, de nieuwe van Arcade Fire is het niet geworden, die van The Killers ook niet, neen. Overgrote winnaar is School is Cool met hun album Good News. Vaak beluister ik hem een ganse dag door, soms eens afgewisseld met die schijf van vorige jaar, die van Bear’s Den. Ook regelmatig te horen hier: de soundtrack van Stranger Things. I love me some ’80s muziek!
as we speak #10
Ik luisterde ook naar live muziek: we woonden de concerten van U2 en Bryan Adams bij. Het U2 concert was het zoveelste in de rij, maar ik kan er niets aan doen: een stadium of weide is echt niet mijn dada en zeker al niet wanneer ik achter een groep mensen sta die het concert liever beleven door hun smartphone. Of erger: die aan het facebooken zijn terwijl Bono zijn ding doet. Wanneer je zo weinig respect voor de artiest en zijn of haar fans toont, blijf dan liever thuis.
Het concert van Bryan Adams was vlakbij de deur en een voltreffer: wat kan die man entertainen. Mijn eerste cd ooit was er ééntje van hem en al die jaren later heb ik hem eindelijk live aan het werk gezien. Aanrader!

Wat ik lees

Na de zomer had ik een leesdip. Oorzaak: het overaanbod aan series op Netflix en tv. Ondertussen heb ik er heel wat series doorgejaagd en ben ik terug beginnen lezen. Mijn leesdoel van 2017 is in zicht en met een beetje geluk kom ik er ook. Al is het mij daar niet per sé om te doen: ik wil gewoon genieten van een (goed) boek en het werd het afgelopen jaar al meerdere keren bewezen dat ik dat ook effectief (nog) kan. Momenteel ben ik bezig in Lucky Boy en Leven Zonder Filter, benieuwd of er nog ééntje bij kan voor het eind van het jaar.

Waar ik naar kijk

Een overdaad aan series. Ik kijk al van jongs af aan graag naar series. Als tiener dweepte ik met Beverly Hills 90210 en tegenwoordig beleef ik mijn Dylan fase voor een stuk opnieuw wanneer ik naar Riverdale kijk. Leuk entertainment op weekavonden, die serie. Ik zal er maar niet aan denken dat Emma naar school gaat wanneer het nieuwe en laatste seizoen van Game of Thrones op de buis komt. Beseffen hoe lang dat nog is, doe ik al evenmin. Gelukkig passeren er nog goeie dingen de revue. Een topper vond ik Big Little Lies. Ik had er al zoveel over gelezen en de cast (Reese! Alexander! Nicole!) boeide me mateloos. Op dinsdag bracht de postbode dvd, op vrijdag bekeek ik de laatste aflevering. Topserie, topcast, topverhaal, topsetting (Monterey! Big Sur!), goede muziek. Niks dan lovende woorden over deze serie. Wij hinken altijd wat achterop hier en zijn begin vorige week gestart met Stranger Things. Zondagavond jaagden we er nog de drie laatste afleveringen van het tweede seizoen door. De serie heeft alle ingrediënten die wij zo goed vinden: het verhaal, de cast, de muziek, de setting. Voor wie nog niet gekeken heeft: ga dat zien!
Ik ging ook nog eens naar de bioscoop en vond Le Fidèle echt goed. Ik kan en wil er niet veel meer over vertellen voor de lezers die hem nog niet gezien hebben. ALs ik ook maar één indruk zou nalaten, zou ik al te veel vertellen, denk ik.
We keken ook naar Blade Runner want Blade Runner 2049 was een mogelijke bioscoopdate. Ik weet niet of ik hem goed vond, ik vond hem vooral raar en heel creepy naar sci-fi normen. Een vreemde film, zonder meer en met een beklijvende muzikale score.

as we speak #10
as we speak #10

Wat mij happy maakt

Zowat alles wat ik hierboven schrijf en het zijn dan vooral de kleine dingen die het doen. Zoals gisterenavond even met Emma keuvelen in het grote bed. Met een toffe bende (blog)vrienden afspreken, nieuwe mensen leren kennen, leuke samenwerkingen aangaan, zien en leren.
as we speak #10
Emma’s eerste verjaardag was ook een grote mijlpaal. We hebben het feest zelf georganiseerd en het was er ééntje waar ik voor het eerst sinds lang ook eens zelf kon van genieten. Ik had dan ook alles goed voorbereid zodat ik uitgerust en rustig aan de festiviteiten kon beginnen.
Om haar eerste verjaardag te vieren, deden we nog eens van model spelen. Zoals dat met kinderen gaat, was Emma die dag geen 100%, maar dat neemt niet weg dat we best wel wat leuke beelden hebben! Dankjewel, collega Silvie!
as we speak #10
Uiteraard woonden we ook dit jaar het Halloweendorp in Aartrijke bij: tradities zijn er om in ere te houden. Ik vraag me wel af hoe lang we Emma nog kunnen meenemen in het spookbos zonder dat ze er nachtmerries aan over houdt…
Binnenkort komt de kerstperiode er aan en dat is er ééntje dat mij echt happy maakt. Nu nog zoeken naar de perfecte kerstboom: iemand weet van iets dat op een Amerikaanse Christmas tree farm lijkt, in het Wilde Westen (West-Vlaanderen dus) als dat mogelijk is? Eeuwige dankbaarheid in return!
Ohja, en voor ik het vergeet: dat boompje waar ik het de vorige keer over had, stond ondertussen al een keer of drie in bloei. Die dode cactus zullen we maar vergeten, zeker?

En, hoe gaat het daar?

9 replys to as we speak #10

  1. Goed idee, ik denk dat ik mij in mijn (hopelijk) tijdelijke blogdip ook maar eens aan een nieuwe as we speak waag. En, die poetsvrouw, die staat ook op mijn lijstje!
    Precies wel een bezig bijtje.

  2. Ik ben het boek van Big Little Lies aan het lezen, mag ik de serie anders eens van je lenen? Zelf ben ik ook aan de slag met Riverdale, inderdaad een beetje 90210 😀
    Mooie foto’s!

  3. Stranger Things was weer schitterend hé! Door jou ga ik me binnenkort eens wagen aan Riverdale, ben benieuwd!
    Dat van die blogdip heb ik ook soms hoor…
    Poetsvrouw kan ik alleen maar aanraden. Ik heb het er ook soms moeilijk mee dat er iemand in mijn huis zit en al mijn spullen aanraakt en op een andere plaats legt… Maar de tijd die je ermee uitspaart is echt welgekomen om andere, leukere dingen te doen.

    1. Riverdale heeft wel een hoog tienergehalte: je bent dus gewaarschuwd. Geen PLL toestanden, hoor, maar wel leuk vertier om even te ontspannen na een werkdag!

  4. Die poetshulp ga je je echt niet beklagen! Beste beslissing die ik in lange tijd gemaakt heb 😉

    En een kleine tip om de tussendoortjes beter te kunnen laten: zorgen dat je voldoende eiwitten en vetten binnenkrijgt. Die verzadigen beter dan koolhydraten, en geen honger = meer weerstand kunnen bieden tegen ‘goestjes’.

  5. Leuk om weer even mee te mogen kijken in je leven! Een poetsvrouw, dat begin ik hier ook een beetje te overwegen, omdat het op het werk steeds drukker wordt (en ik mijn job liever doe dan mijn huishouden). Maar ik kan het (ook)(nog) niet loslaten, dat iemand anders in ons huis zit.
    En oh, een serie van Big Little Lies?! Dat klinkt interessant, want ik heb het boek heel graag gelezen!
    Groot gelijk ook van dat gyhhe. Ik voel me soms saai omdat ik graag thuis ben, maar ik heb die rust echt nodig merk ik. En dat brengt me dan weer bij Leven zonde Filter, at al even op mijn e-reader staat. Maar eerst nog even Harry Potter nummer 3 uitlezen, want die moet binnenkort terug naar de bib. Te veel boeken, te weinig tijd!

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.