Vorige week trokken we erop uit voor een weekendje Amsterdam. Deze korte citytrip kwam er niet zomaar en had ook een doel, namelijk het U2 concert dat op zondagavond plaats had in de Ziggo Dome, de concerttempel naast de Johan Cruijff ArenA (de vroegere Amsterdam ArenA).

Ja, we hadden ook even heen en terug kunnen rijden, maar wij wonen in the far west en om na het concert nog naar huis te rijden, zagen we helemaal niet zitten. Ik deed het al eens met mijn ouders na het Take That concert in 2011 en vond het, ook al was ik slechts passagier, ontzettend vermoeiend.

Steven was nog nooit in Amsterdam geweest, van mij moet het laatste bezoek van toch wel twintig jaar geleden dateren. We maakten er dus een driedaagse van: perfect om een stad een eerste keer te (her)ontdekken.

Ik had heel weinig voorbereid wegens de (vaak terechte) opmerking dat de planning veel te strak is en ik wou ook alles wat op zijn beloop laten. We kunnen altijd terug naar Amsterdam, er ligt nu éénmaal geen vliegreis van een zevental uur tussen zoals bij dat andere, nieuwe Amsterdam: New York.

Er was wel één verzoek van Steven zijn kant: een rondvaart op de grachten was een must. Voor de rest was ik redelijk vrij in de planning. Even schommelen boven de stad vond hij een minder goed idee dus greep ik mijn kans om er een bezoekje aan het Rijksmuseum bij te doen.
Mijn welgemeende excuses voor de lange intro en chapeau als je nog niet verder gescrolld ben tot bij de foto’s. Die laatste, daar kwam wat keuzestress aan te pas: de spreuk kiezen is verliezen mag hier gerust in het groot aan de muur hangen.

bijna 20000 stappen op dag 1

Ja, sinds ik een Fitbit heb, kick ik op het aantal stappen dat ik dagelijks afleg. De keuze om meer te stappen en geen openbaar vervoer te nemen, is dan ook vlug gemaakt.

Het was al na de middag toen we bij het Volkshotel in Amsterdam arriveerden en terwijl we wachtten op onze kamer maakten we van de gelegenheid gebruik om te lunchen in het restaurant van ons hotel, Canvas, op de zevende verdieping dan nog wel.

Uiteraard mocht een broodje kroket niet op het programma ontbreken: kwestie van de driedaagse goed te starten, nietwaar?
Trouwens, wat een uitzicht boven op hun terras!


Nadat we ons in de kamer geïnstalleerd hadden, ging het te voet verder. Uiteraard niet zonder een stop aan het hotel van die vier Irish boys waar toch al een klein groepje fans had postgevat. Dat was trouwens het InterContinental Amstel Hotel dat even verderop in de foto’s van de rondvaart terugkomt.

Na een tiental minuutjes zaten we evenwel al in de Grachtengordel, wat het Volkshotel een ideale uitvalsbasis maakt, zeker wanneer je met de wagen naar Amsterdam komt.
De volgende uren hebben we vooral gewandeld door langs de grachten tot aan de Dam, het centrale plein in Amsterdam, vergelijkbaar met de Grote Markt van Brussel en andere steden. Nog steeds even toeristisch als twintig jaar geleden dus daar bleven we ook niet lang.

De avond ervoor was een korte nacht (Emma is niet zo vaak ziek, maar Murphy-gewijs wel op de momenten dat we er even tussenuit knijpen) dus besloten we in de buurt van het hotel te eten en zaten we heel vroeg in bed. Ik ben erin geslaagd nog een vijftal pagina’s te lezen vooraleer ik in dromenland belandde… En dat op een zaterdagavond, om 21u30, in een wereldstad…

Bootje varen, kroket en chocolade

Op de tweede dag van ons bezoek wilden we onze voeten wat sparen want ‘s avonds hadden we nog een concert voor de boeg. We kochten dus een 24-uurkaart voor het openbaar vervoer. Dat laatste is heel goed georganiseerd in Amsterdam en in vergelijking met andere landen (naar ons gevoel) heel goedkoop. We hebben er alleszins heel veel uit gehaald.
In de stad maakten we vooral gebruik van de tram omdat je op die manier ook iets van de stad ziet. Daarna ging het opnieuw te voet verder.

Ik vind ze heel fascinerend, die woonboten. Het lijkt me leuk, maar misschien voor even. Zeker omdat het heel druk is met pleziervaartjes op de grachten. Al heeft het wel iets romantisch, natuurlijk.

Bij het zien van deze winkel moest ik denken aan de muis die op het werk ‘woont’. Dat heb je wel in Amsterdam: van die aparte, leuke winkeltjes of cafeetjes in gezellige straatjes of op de meest onverwachte hoekjes.

Amsterdam is een fietsstad. Tijdens onze rondvaart op de grachten werd ons verteld dat er evenveel fietsers als inwoners zijn: het zijn er wellicht veel meer (fietsen dan). Peuters leren ook al fietsen van zodra ze kunnen stappen: say what?

Op dag twee was het mooier weer dan er voorspeld was (maar koud) en dus deden we een rondvaart op de grachten. De dag voordien hadden we alle rondvaarten goed bekeken en hen even op Google gezocht. Zo kwamen we bij rederij Lovers terecht. Een rondvaart van een (dik) uur met heel wat uitleg rond de geschiedenis van Amsterdam: een aanrader!

De rondvaart startte net aan het Anne Frank-huis. Ik had het al eens bezocht en voor Steven was het geen must dus dit lieten we deze keer aan ons voorbij gaan. Het is wel één van de drukst bezochte plaatsen in Amsterdam. Ik vond het wel wat vreemd dat mensen lachende selfies nemen bij de voordeur. Toch?

Vooraleer we vertrokken, had ik op Instagram leuke adresjes in Amsterdam gevraagd. Eéntje dat steevast terugkwam, was Pluk Amsterdam. Daar konden we een tafeltje bemachten en had ik echt wel moeite om dit mooie donuttaartje aan te snijden. Looks can be deceiving: ik heb best wel betere donuts gegeten. Een fijn, instagramwaardig adresje waar er nogal veel vrouwen zaten (sorry, Steven!). Ze hadden vooral leuke accessoires en spulletjes om in huis te gebruiken. Een volgende keer zou ik misschien voor een terrasje langs de grachten opteren en hier even binnen springen voor een taartje on-the-go.

Nog een foto vanop één van de vele bruggen over de grachten met in de achtergrond de Westerkerk met zijn scheve toren. Amsterdam op een mooie herfstdag: we konden het niet beter treffen!

Hoe leuk is dit boekenkastje wel niet? Je laat er gewoon een boek achter voor een volgende passant. Ik dacht dat je die in Brugge ook had, maar herinner me niet meer waar precies. En ook: al het groen dat de gevels in Amsterdam siert: wat een groene stad, mede door minimale inspanning van de bewoners.

Ik vraag me echt af of er een gebouw is dat wel recht staat in Amsterdam. De reden waarom ze naar voor kantelen is ondertussen duidelijk en blijkbaar ook bewust zo gebouwd, maar het voorbeeld in de foto hieronder… daar heb ik toch mijn twijfels over.

De lieve Marliese gaf mij een hele leuke tip: Tony’s Store. Alle smaken van Tony’s Chocolonely, inclusief de limited editions. Maar vooral: proevertjes! Serieuze proevertjes! En ja, er ligt hier ondertussen een stapel chocolade bij ons thuis die trouwens almaar kleiner wordt).

Verklaar me gek, maar ik wou absoluut een kroket uit de muur halen. Dat doe je bij Febo, een keten, maar niet zomaar een keten. De frietjes en alles wat er bij kwam, waren écht lekker (oei, dat was de slogan van een ander merk, zeker?).
En die kroket uit de muur? Tja, wat een onpersoonlijk gedoe. Die kastjes staan in de zaak zelf en ook al staat er niemand, toch gaan mensen zoiets uit de muur halen. Heel vreemd vond ik dat. Misschien ben ik te gesteld op persoonlijk contact?

Het hoogtepunt van de dag was natuurlijk het U2 concert in de Ziggo Dome. We vertrokken om 18u30 bij het hotel en waren om 19u30 in de zaal: in dat uurtje tijd maakten we onze verplaatsing, kocht ik wat merchandise en dronken we nog iets. Met andere woorden: vlotter kan het niet. Daar kunnen we in België wat van leren. Een hele goed akoestiek ook in de zaal, alleen jammer dat Nederlanders gemiddeld wat groter zijn dan de Belgen, maar ik kon toch alles goed zien (veel beter dan vorig jaar). Om de één of andere reden hadden wij onze plaats toevallig (echt waar!!) goed uitgekozen want tijdens de show liep The Edge tussen ons en op het einde van de show liep Bono tussen ons. Ik denk niet dat ik ooit nog dichter bij hen geraak na dit concert! Niet dat dat het ultieme doel is, maar ik zal niet ontkennen dat ik het leuk vond.

Kunst opsnuiven op onze laatste dag

Wat een mooi terras heeft het Volkshotel toch. Ik denk dat het er in de zomer echt heerlijk vertoeven is! Ook de glazen gang rondom het restaurant is heel leuk gedaan. Een uitstekende locatie om foto’s te nemen, dat ook.

Onze laatste dag brachten we grotendeels door in het Museumkwartier. Ik wou absoluut het Rijksmuseum bezoeken want die ontbrak nog op mijn lijstje met bekende musea. Het museum loste moeiteloos de verwachtingen in. Ik bezoek niet alle zalen met dezelfde interesse en bijhorende intensiteit in zo’n museum, maar toch geniet ik van mijn bezoek en doe ik er heel wat inspiratie op.


De Nachtwacht is een must-see natuurlijk. Heel bijzonder in dit museum is het feit dat je hier foto’s (zonder gebruik van flitser) van de kunstwerken mag nemen. Daar wordt gretig gebruik van gemaakt. Mensen namen selfies met of gingen samen op de foto met De Nachtwacht. Heel bizar, zo’n selfie met een kunstwerk, zeker wanneer het een schilderij is.


Ik bezoek ook immens graag abdijen en bibliotheken. Wat betreft die laatste mocht de Cuypersbibliotheek in het Rijksmuseum niet ontbreken. Het is de grootste en oudste kunsthistorische bibliotheek in Nederland en is ontzettend mooi. Ik had er uren kunnen kijken naar alle boeken en de mooie architectuur.


Het Rijksmuseum heeft ook een hele mooie tuin die net wat langer dan het museum zelf open is. Aangezien het een mooie en aangename herfstdag was, maakten we van de gelegenheid gebruik om even te verpozen in één van de stoeltjes. Een tafereel dat me wat liet denken aan Les Tuileries in Parijs.

Bij onze terugkomst hielden we nog even halt bij Volkshotel. Voor de mensen met de wagen een absolute aanrader: ze hebben een private parking die tijdens ons verblijf geen enkele dag volzet was (of die indruk had ik toch). Mooie, praktische kamers zonder veel toeters en bellen, een groot raam en heel wat activiteiten in het hotel zelf. Je kan er lang en uitgebreid ontbijten, lunchen of dineren en ik vond het ook heel schappelijk geprijsd. Het hotel is gelegen langs een invalsweg: wie uit België komt, moet het hart van Amsterdam niet door. Kom je voor een concert in de buurt van de ArenA boulevard: die is slechts 4 metrostops verwijderd. Aan de andere kant is het historisch centrum slechts een kwartiertje wandelen. Je kan ook de tram nemen, er is een halte die de belangrijkste plaatsen van de stad aandoet, op vijf minuten van het hotel. En ja, ik heb dat allemaal zelf betaald, mocht je hier twijfelen aan mijn oprechtheid.

Was je zelf al eens in Amsterdam en heb je tips voor mijn (hopelijk) volgend bezoek of staat Amsterdam (ondertussen) op je wish list?