De voorbije weken kreeg ik weer vaak het woord ‘roddelen’ voorgeschoteld. Van het ene uiterste tot het andere uiterste. Van “Ik wil eigenlijk niet roddelen, maar..” tot “ohja, dan moet ik het geroddel voor whatsapp houden”. Het verschil tussen beiden is er binnen hun context. Ik kan die uiteraard niet in detail gaan schetsen want dat zou pas roddelen zijn, of niet?
Roddelen, wat is dat nu precies? Voor mij heeft het vaak een andere betekenis dan voor mijn gezelschap, zoveel is duidelijk. Bij momenten best frustrerend want ik wil me voorbeeldig gedragen, ex-perfectionistische trut die ik ben.
Ik neem er even de van Dale bij:
Roddelen
rod·de·len (roddelde, heeft geroddeld)
1. opzettelijk slechte dingen van iem. vertellen; kwaadspreken, lasteren
Daar heb je het al in het eerste woord: “opzettelijk”. Slechte dingen zijn het veelal, maar niet altijd, daar ga ik mee akkoord. Voor mij is deze definitie sluitend, maar er blijft natuurlijk wel ruimte voor interpretatie. Wellicht is dat net hetgeen ik zo moeilijk vind. Dat en enkele nare herinneringen uit het verleden. Een hip woord hiervoor zou ‘trauma’ kunnen zijn.
Ik ben wel al eens (ten onrechte) beschuldigd van roddelen dus ik vind het gewoon al een vies woord op zich. Elke keer ik er in mijn volwassen leven mee in aanraking kom, kan ik die herinneringen maar moeilijk van me afschudden.
Er is ook al over mij (volgens de definitie) geroddeld en het idee alleen al vind ik onbehaaglijk. Echter, het gebeurt. Roddel ik zelf? Zeg nooit nooit, maar ik ben er wel aandachtig voor. Net omdat het mij vaak al zo’n pijn bezorgd heeft.
Meestal komt een situatie of iemand ter sprake in de context van bezorgdheid. “Persoon x ziet er toch niet zo goed uit de laatste tijd”. Voor mij is dit geen roddelen, maar een uiting van bezorgdheid. Toch heb ik al vaker mogen ervaren dat de andere partij dit net wel als roddelen stipuleert. Een vriendin laat me iets weten over een persoon waar we al vaker over gepraat hebben. Een situatieschets, maar ook gewoon de realiteit. Vertelt ze slechte dingen over die persoon? Niet helemaal, het is een schets van de realiteit. Al is ons ‘judgen’ over WhatsApp wel geroddel. Twee contexten, beiden zo verschillend. Toch uit mijn gesprekspartner in beide situaties de term roddelen waardoor ik me niet zo comfortabel voel.
Misschien moet ik wat dieper graven. Eigenlijk niet zo diep want het zit nog behoorlijk aan de oppervlakte. Toen ik een jaar of achttien was, werd ik beschuldigd van roddelen (vies). Ik zou mijn ongezouten mening gegeven hebben over een vriendin en haar toenmalige vriend aan iemand waarmee ik mijn relatie met moeite als vriendschap zou bestempelen. Het is iets dat me toen heel erg gekwetst heeft en ook een deuk in het vertrouwen (in het algemeen) gegeven heeft. Nu zou ik daar wellicht heel anders mee omgaan, maar dit zijn jaren die je als persoon vormen. Ik merk hoe langer hoe meer wat een invloed een verleden kan hebben op iemand. Dit verleden moet er ook zijn om de huidige persoon vorm te geven. Soit, ik dwaal af, maar het is duidelijk dat dit een ijkpunt in mijn leven is als het om roddelen gaat.
Zal ik dus nog praten over een ander in een bezorgde context? Ja. Zal ik dat zelf als roddelen bestempelen? Neen. Zal ik nog écht roddelen over iemand? Ja, ik ben ook maar een mens. Blijf ik ijveren om het concept roddelen kenbaar te maken zoals in het woordenboek omschreven? Het zal wel zijn, ja.