Deze week werd wereldboekendag gevierd. Zo heb je wel nog belangrijke en minder belangrijke dagen van het één of ander. Voor wie op 7 maart de boekentrein miste, eind april is er nog eens wereldboekendag, maar dan vanuit een andere invalshoek. Zo heb je uiteraard vlug 36(5)(6) dagen gevuld. Die van het boek verdient, wat mij betreft, wel wat aandacht. Ik werd vroeger meer dan eens omschreven als “zij die altijd met haar neus in de boeken zit”. Of dat nu studieboeken of romans waren, laat ik in het midden. Alhoewel dat ik al op jonge leeftijd naar de bibliotheek ging. Bijna altijd in Koekelare waar ook mijn pepe woonde. Dan combineerden we een bezoekje aan de bib met ééntje aan zijn stamcafé wat verderop. Eén van mijn vroege herinneringen hangt trouwens vast aan een boek. Toen ik in het lager een griep gevangen had, ging mijn papa naar de boekenbeurs in ons eigen dorp (grootteorde: parochiezaal) en had ik mijn eerste echte eigen boek: Haar naam is Doro M. van Gerda Van Cleemput. De jaren die volgden, werden nog meer gevuld door lezen al kwamen ook andere zaken om de hoek loeren. Die verdomde schermen toch…. Eerst de televisie, dan de computer, uiteindelijk de smartphone en tegenwoordig heeft alles een scherm, toch? Gooi daar een lief bij en lezen stond toch op een laag pitje. Gaandeweg begon ik weer meer te lezen. Het leven geeft niet altijd cadeaus en op een bepaald moment zakte mijn concentratie tot onder het vriespunt. Tegenwoordig lees ik toch al ongeveer een boek per maand, misschien zelfs iets meer. Dat maakt me blij want ik miste het wel. Of hoe je iets kan missen dat je misschien grotendeels zelf in de hand hebt (en ook weer niet).
De Drie Boeken (podcast)
Een paar weken geleden had ik de kans om een opname van de podcast De Drie Boeken bij te wonen. Dit ter gelegenheid van de tiende verjaardag van ARhus in Roeselare. In deze podcast gaat Wim Oosterlinck in gesprek met een gast(e) die zijn of haar drie favoriete boeken voorstelt. Uiteraard vormt lezen de rode draad van het gesprek. Toch weet Wim op één of andere manier het gesprek ook ruimer te trekken. Ik luister altijd heel geboeid naar zijn podcast. De gaste in Roeselare was Linde Merckpoel en haar verhaal als lezer loopt wat gelijkaardig met dat van mij. Al heb ik vooral de indruk dat ze in deze fase van haar leven minder tot lezen toe komt. Nu ik er aan denk, dat was nog een goede vraag voor haar geweest (hoeveel boeken ze nu per jaar leest). Ze vatte het allemaal (gezin, werk, sociaal leven en die vervloekte telefoon) willen doen samen in een mooie quote. “Het zijn moeilijke tijden om de tijd nog te vergeten”. Ja, zo voelt het wel. Vroeger (nu klink ik echt oud) konden we de tijd makkelijk vergeten, dat wordt steeds moeilijker, maar ook weer makkelijker. Iets met bewustwording. Al blijven al die schermpjes wel een vloek. Tegelijkertijd zorgen ze ook voor connectie en werk. Tegenstrijdigheden, het leven zit er vol van: aan de oppervlakte, maar ook veel dieper.
Ik verliet de podcastopname met veel goesting om te lezen en daar is het waar het om draait, niet? Of ik die to-read lijst ooit afwerk, zal me worst wezen. Ik geniet volop van het lezen en dat was ik lang kwijt. De tijd vergeten, wordt een moeilijke oefening, maar we zijn hier al. Zo meteen kruip ik nog even onder een dekentje met een kop koffie en jawel, een boek. Toch even de tijd vergeten, dan?
Op Goodreads kan je mijn leesavonturen volgen, voeg me gerust toe!
Ben of was jij ook een lezer? Ervaar je ook die tweestrijd tussen onze goed gevulde levens (en die verdomde schermpjes) en de boeken?
Leuk dat je de podcastopname live bij kon wonen! Ik luisterde al, net zoals naar eigenlijk elke aflevering van Drie Boeken. Ik was ook altijd al een lezer, met een tussenpoze tijdens mijn hogere studies. Met alle schermen kies ik vaak heel bewust voor boeken, ak moet ik toegeven dat ik de laatste weken mijn focus een beetje kwijt ben en de leesflow dus ook een beetje. Maar dat komt zeker wel weer goed :-).
Volgens mij komt dat inderdaad altijd weer goed, je mag het ook niet forceren, hé. Ik wens je alvast veel leesplezier!
Wat je schrijft, is zeer herkenbaar. Ik moet mij soms echt forceren om te starten met lezen, ook al ben ik in een leuk boek bezig. Bij schermen heb ik dat nooit. Dat gaat vanzelf. 🙂
Die dekselse schermen toch. 😉
Ik lees tegenwoordig weer elke dag, meestal een paar pagina’s voor ik ga slapen, in het weekend soms ook ‘s ochtends een (half) uurtje. Ik blijf wel meer een buitenlezer, dus ik hoop op een mooie zomer. En ik moet moet mijn to read-lijst dringend eens opkuisen denk ik, want die loopt de spuigaten uit en ik klik al eens te snel op ‘want to read’ haha.
Ik hoop voor jou ook op een mooie zomer! Ik weet het aantal van mijn to-read lijst ongeveer, maar ik ga het niet opkuisen…. Stel dat… 😉